Κ. Γ. Καρυωτάκης
« Χαμόγελο
»
ποίημα, 1925
« ΧΑΜΟΓΕΛΟ »
Απόψε είναι σαν όνειρο
το δείλι.
Απόψε η λαγκαδιά στα
μάγια μένει.
Δέ βρέχει πιά. Κ’
η κόρη αποσταμένη
Στο μουσκεμένο
ξάπλωσε τριφύλλι.
Σα δυό κεράσια
χώρισαν τα χείλη.
Κ’
έτσι βαθιά,
γιομάτα ως ανασαίνει,
στο στήθος
της ανεβοκατεβαίνει
τ’ αδρότερο
τριαντάφυλλο του Απρίλη.
Ξεφεύγουνε απ’ το
σύννεφον αχτίδες
και κρύβονται στα μάτια της. Τη βρέχει
μιά λεμονιά με δυό
δροσοσταλίδες
που στάθηκαν στο
μάγουλο διαμάντια
και που θαρρείς το δάκρυ της πως τρέχει
καθώς χαμογελάει στον ήλιο αγνάντια.
Κ.Γ. Καρυωτάκης
[
το σονέττο
του
Κώστα Καρυωτάκη
« Χαμόγελο »
δημοσιεύθηκε
στο περ.
« Ερωτόκριτος »,
Χανιά,
Έτος
Α’, τεύχος. 6, 1925, σ. 381]
(το
πρωτότυπο σε πολυτονικό)
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.