Σπύρος Παναγιωτόπουλος
«Το
τραγούδι των Μποέμ»
ποίημα, 1924
«
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΜΠΟΕΜ
»
Τα πάντα αέρας και ζωή και λευτεριά σε μάς
γλέντι τα πάντα : απ’
τη δουλειά ως της χαραυγής τα μάγια
κι ώ
κοινωνία πανούργα εσύ,
του κάκου πολεμάς
να μας τραβήξεις στα σκληρά τ’
ατσάλινά σου
αρπάγια.
Ψέμα η τιμή
σου, ψεύτικο στολίδι
κ’ η ηθική,
άνθος που
μέσ’ στα φύλλα του
κρύβονται οχιές οι τρόποι.
τα κράτη κ’ οι πατρίδες σου μι’ ανήλια
φυλακή
που μέσα αυτοκατάδικοι ρέβουνε, σβυούν οι
ανθρώποι.
Νάνος ο κάθε σου
τρανός που τον κρατάς ψηλά
και πόσοι νάνοι σου τρανοί στον Καύκασο δεμένοι.
Διαμάντια κλείς στο
βοΰρκο σου που
αχνοφεγγοβολά
στον
ήλιο — εταίρα
ψεύτικα πετράδια φορτωμένη.
Φύλαξε γι άλλους κάθε τι που τάζεις : την τιμή,
τη δόξα,
την υπόληψη, τα
πλούτη, τα
παλάτια.
Μας φτάνει το
τραγούδι μας, το μαύρο μας ψωμί,
του κάμπου τα
τριαντάφυλλα
κ’ ένα ζευγάρι μάτια.
ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
[
το ποίημα
του
Σπύρου Παναγιωτόπουλου
«Το τραγούδι των
μποέμ»
δημοσιεύθηκε
στο περ.
«Ερωτόκριτος»,
Χανιά,
Έτος
Α’, Τεύχος 1, Σεπτέμβριος 1924, σ.
55 ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.