Γιάννης Κορίδης
«Ηδονή»
ποίημα, 1955
« Ηδονή
»
Το
σαλόνι νωθρό μ’ ένα παλιού τύπου τραπέζι.
Ουρανός
ο καπνός στις σκούρες πολυθρόνες πέφτει.
γερτός
από ηδονή απέναντι στον καθρέφτη
ο
αρχοντικός κύριος τα δάχτυλά του παίζει.
Ματιές
λιγόθυμες τ’ αβάσταχτο πάθος σταλάζουν
στων
ελευθέρων κοριτσιών τις ανοιχτές αγκάλες,
άλλες
γύρω σιγοτραγουδούν, και σκυθρωπές άλλες
λησμονημένες
στην γωνιά πλέον αναστενάζουν.
Και
σαν από πρωτοξύπνητη νυχτερινή πάλη
πάνω
στην είσοδο, η μαντάμ, μ’ ολόασπρο κεφάλι
συλλογισμένη
κοιτά το καθημερινό πλήθος.
Νοιώθει
την περασμένη ζωή εμπρός της να κυλά
και
σαν τότε ανήσυχα της πάλει το στήθος
π’
ώρες στον νέο ξεχάστηκε να χαμογελά.
Γιάννης Κορίδης
[
το ποίημα
του
Γιάννη Κορίδη
«Ηδονή»
από
την ποιητική του συλλογή:
«Κραυγές στη
θύελλα», Αθήνα, 1955. ]
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.