Νώτης Νησιώτης - "Η Πατρινέλλα" - ποίημα, 1940 - περ. "Αχαϊκά"

 

Νώτης Νησιώτης

«Η Πατρινέλλα»

ποίημα, 1940

 

 

 

         « Η ΠΑΤΡΙΝΕΛΛΑ »

 

Στοιχειό του κάστρου (που τώχτισαν οι Φράγκοι
και το πατήσαν Τούρκοι και Ενετοί),
τη νύχτιαν ώρα βγαίνει απ’ τη σπηλιά του
και τριγυρίζει μές του κάστρου τη σιγή.

Ανθρώπου μάτι δεν το βλέπει το στοιχειό·
(εκτός εκείνων που τους πότισαν με σκόνη
που τη φτιάχνουν μάγισες νυχτοδουλεύτρες)
—και μόνον ένα θρόϊσμα τους παγώνει...

Εκείνοι που είδαν το στοιχειό—κι ορκίζουνται —
(φαντάροι που φυλάγαν στις σκοπιές τους,
ή και βαρυποινίτες π’ αγρυπνούσανε,
στου κάστρου τις ανήλιες φυλακές τους),

λένε, πως το στοιχειό που βγαίνει τα μεσάνυχτα,
ή πιό αργά—μ' ουρανό χωρίς αστέρια—,
δεν είναι κάτι αλλόκοτο, παράξενο,
παρ’ είναι μιά πανόμορφη κοπέλλα,

που τριγυρίζει στο κάστρο ανάερα
κι ύστερις ανεβαίνει στις επάλξεις·
στέκεται ’κει σαν κάτι ν ’ αφουγκράζεται:
(απ’ τις χαράδρες μιάν ηχή) «μή μ’ αρπάξεις» !!..

...Την άρπαξαν !... Και την αλυσσοδέσανε,
καταχτητές βαρβάροι την κοπέλλα...
Κι’ έμεινε αιώνες σκλαβωμέν' η δύστυχη :
(των Πατρινών η πόλη)—η Πατρινέλλα..

 

                             Νώτης Νησιώτης

 

( από την ανέκδοτη συλλογή:

   «Τα Παληά τα Πατρινά» )

 

 

[ το ποίημα

του Νώτη Νησιώτη

« Η Πατρινέλλα »

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Αχαϊκά »,

Πάτραι,

Έτος Δ’, αριθμός 15, Οκτώβριος 1940, σ. 71. ]     

              poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "