Νώτης Νησιώτης
«Κυριακή
των Απόκρεω»
Ποίημα, 1940
« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ
»
Στις πλατείες και στους δρόμους
λαοθάλασσα και
τότες,
όπως σήμερ’ αδερφή.
‘ΙΙδιες παίζουν στις καρδιές
μας —με τη θύμηση —οι νότες,
στης λαχτάρας την
κορφή.
Μ' άλλο τότες κι άλλο τώρα (π’ άφισέ μας γειά η νιότη
και λιγόστεψ’ ο χυμός
των εσώκρινων αδένων
και σοφία κι αγιότη,
των ερώτων ο θυμός)
Σήμερα στο πάει κι έλα της λαοθάλασσας που βόγγει
μόριο είμαι κι εγώ.
Μ’ οι φωνές των
μασκαράδων κι οι άναθροί των φθόγγοι
«φύγε, —λένε μ’ —αποδώ
!..»
- « Τί ζητείς στης Βαλπουργίας νύχτας τις απομιμήσεις,
»χωρίς νηότη κι ορμή
; ...
»’Έ,
παληάτσε τών παληάτσων, πήγαινε ν’ αποκουμπίσεις
»σ’ ένα τοίχο τό
κορμί»...
Κι ένιωσα να φτερουγίζουν (λες και
μ’ αποχαιρετούσαν
μές της μνήμης τα
κελλιά),
των
καρναβαλιών οι
νύχτες που περάσαν κι
ασπρίσαν
στους κροτάφους τα
μαλλιά...
Πάτρα
ΝΩΤΗΣ ΝΗΣΙΩΤΗΣ
[ το ποίημα
του Νώτη Νησιώτη
« Κυριακή των Απόκρεω »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Αχαϊκά »,
Πάτραι,
Έτος Δ, αριθμός 13, Μάρτιος 1940, σ.
25. ]
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.