Μελισσάνθη
«Γράμμα»
ποίημα,
1937
« Γράμμα
»
Με την
ψυχή σε
περιμένω. Με
το σώμα μου
όλο,
στον πόθο
τεντωμένο σα χορδή
Τις
νύχτες οι
αναμνήσεις κάτω από
το δώμα
μου
νοσταλγικοί διαβαίνουνε κιθαρωδοί.
Κι όλο πληθαίνουνε τα
δάκρυα στο άγρυπνο όμμα μου
που πλάθει τ’ όραμά σου, πάλι, ως
να σε δει.
Με το παράπονο
μικρού παιδιού στο
στόμα μου
πουλί κουρνιάζω, σ’
ανεμόδαρτο κλαδί.
Πλάϊ
στο τραπέζι
μένει ανέγγιχτο το
δείπνο μου
του αγνώστου οι τρόμοι
μπαίνουνε στην κάμαρά μου
κι όλοι
οι άγριοι εφιάλτες μέσ’
στον απροστάτευτο ύπνο μου
Μά
τη χαρά,
μά τον
καϋμό του γυρισμού
και μά την
πίκρα ενός καινούργιου χωρισμού
ώ μήν αργήσεις περισσότερο μακρυά μου.
ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ
[ το ποίημα
της
Μελισσάνθης
« Γράμμα »
δημοσιεύθηκε
στο περ.
« Νεοελληνική Λογοτεχνία »,
Αθήνα,
(διευθυντής:
Τώνης Ζαχαράκης),
Χρόνος
Α’, φύλλο 1, Νοέμβρης 1937, σ. 17]
(
το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.