Γεώργιος Βιζυηνός - "Το όνειρον" - ποίημα - "Ανθολογία Θρακών Ποιητών των Νεωτέρων Χρόνων" (1936)

 

Γεώργιος Βιζυηνός

« Το Όνειρον »

ποίημα

« Ανθολογία Θρακών Ποιητών των Νεωτέρων Χρόνων »

 

 

 

 

 

             « ΤΟ  ΟΝΕΙΡΟΝ »

 

Εψές είδα στον ύπνο μου
ένα βαθύ ποτάμι^.
θεός να μή τυ κάμη
να γείν’ αληθινό !
Στην όχθη του στεκότανε
γνωστό μου παληκάρι,
χλωμό σαν το φεγγάρι,
σα νύχτα σιγανό.

Αγέρας το παράσπρωχνε
με δύναμι μεγάλη,
σαν νά’θε να το βγάλη
απ’ της ζωής τη μέση.
Και το νερό, π’ αχόρταγα
τα πόδια του φιλούσε,
θαρρείς το προσκαλούσε
στ’ αγκάλια του να πέση.

Δεν είν’ αγέρας, σκέφθηκα,
και σένα που σε δέρνει.
Η απελπισιά σε παίρνει
κ’ η απονιά του κόσμου.
Κ’ εχύθηκ’ απ’ το θάνατο
τον δύστυχο ν’ αρπάξω. . .

Ωϊμέ ! Πριν ή προφθάξω,
εχάθηκ’ απ’ εμπρός μου.

 

Στα ρέμματα παράσκυψα,
να τον ευρώ γυρεύω.
Στα ρέμματ’ αγναντεύω
το λείψανό μου αχνό ! . . .
Εψές είδα στον ύπνο μου
ένα βαθύ ποτάμι·
θεός να μή το κάμη
να γείν’ αληθινό !

 

 

                                                 Γεώργιος Βιζυηνός

 

 

[ το ποίημα

του Γεωργίου Βιζυηνού

 « Το όνειρον »

από την Τοπική Ποιητική Ανθολογία

« Ανθολογία Θρακών Ποιητών των Νεωτέρων Χρόνων »

 (επιμέλεια: Άργης Κόρακας)

Εν Αθήναις, 1936 ]

 

        ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

              poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "