Ελένη
Κομιανού-Αλαμάνου
“
SOLITARIO ”
ποίημα, 1990
ποιητική
συλλογή « Πόσιμον ύδωρ »
« Solitario »
Ένα
ηλιοτρόπιο δίχως ήλιο,
κισσός
χωρίς δεντρί ν’ αναρριχτή…
Μιαν
άνοιξη με δίχως χελιδόνια
κι
ακρολιμνιά με δίχως καλαμιώνα…
Χωρίς
στην άκρη ιτιά ή πλατάνι
φιδοσερνάμενη
νεροσυρμή.
Ίδια
χλωμή φεγγαραχτίδα
στην
ερημιά και στη σιωπή,
που
κρύα κι άχρωμα διαβαίνει
κι
ούτε φωτίζει, ούτε θερμαίνει,
μοιάζει
η ζωή που αργοκυλάει
δίχως
χαρά στοργής κι αγάπης
κι
αχτίδα ζεστασιάς κι ελπίδας.
Ελένη Κομιανού-Αλαμάνου
[ το ποίημα
της Ελένης Κομιανού-Αλαμάνου
« Solitario »
από την ποιητική της συλλογή
« Πόσιμον ύδωρ », Ι.Γ. Βασιλείου,
Αθήνα, 1990 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό
)
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.