Μήτσ’ Μήτσης
«
Καρτερία αγάπης »
ποίημα,
2001
ποιητική
συλλογή « Φεντερίκος »
« Καρτερία
αγάπης »
Εδώ
στα πλάγια του βουνού
στα
όμορφα λαγγάδια,
εδώ
που γλυκοκελαηδούν
οι
πέρδικες τα βράδια.
Εδώ
στο Φεντερίκο μας
στη
Βελαντιά, στη σφίνα
εδώ
με πρωτοφίλησες
και
μού’ φυγες στα ξένα.
Εδώ
τα βράδια καρτερώ,
τις
μέρες σε προσμένω,
για
να γυρίσεις μάτια μου
νά
’ρθεις κοντά σ’ εμένα.
Τα
δάκρυα σ’ αγάπη μου
χιλιοκρυμένα
τά ’χω,
δεμένα
στο μαντήλι σου,
στον
κόρφο μου βαλμένα,
το
δώρο σου μονάκριβο,
που
καρτερά εσένα.
Κι
αν δε γυρίσεις στο βουνό
δεν
έρθεις και στη στάνη
θα
τάχω πάνω συντροφιά
δε
θάμαι μοναχός μου.
Θα
μου μιλούν τα δάκρυα
μαζί
θα σεργιανάμε,
στον
άλλο κόσμ’ αγάπη μου
αντάμα
θα κοιμάμαι.
Μήτσ’ Μήτσης
[ το ποίημα
του Μήτσ’ Μήτση
« Καρτερία
αγάπης »
από την ποιητική του συλλογή
« Φεντερίκος », Αθήνα, 2001 ]
( το πρωτότυπο σε μονοτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.