Χρήστος
Αναγνωστόπουλος
«
Ψάξαμε και
μεις »
ποίημα,
1976
ποιητική
συλλογή « Μάσκες »
« Ψάξαμε
και μεις »
Ι.
Ψάξαμε
και μεις τις μικρές ώρες,
για
κάποιο όνειρο,
τροφό
ακατέργαστης γης,
βιαστικά,
πριν ξημερώσει
και
φανεί πετρωμένη.
Φάνηκαν
σταγόνες βροχής,
σαν
παράπονο των ματιών,
κι’
ονειρευτήκαμε φρέσκο χώμα για σπορά,
χωρίς
να σκεφτούμε διόλου την εποχή των καρπών,
γιατί
το όνειρό μας δεν έφτανε ως εκεί.
ΙΙ.
Γυρέψαμε
ανθρώπους κατάλληλους
να
ζουν ευτυχισμένοι στον αληθοφανή κόσμο,
που
γέννησε η καταστροφή και η ανάγκη μας.
Βρήκαμε
ανθρώπους – θύματα
να
ζουν ευτυχισμένοι στον αληθοφανή κόσμο,
που
τους «δώσαμε»
χωρίς
να μοιάζουν σε μας.
Γιατί,
εμείς σκιρτήσαμε
σαν
καταλάβαμε,
πως
το όνειρο μιας καλύτερης γης,
ήταν
όνειρο αξημέρωτο,
και
πως κάθε σπορά
ήταν
σπορά δίχως θέρος.
Χρήστος Ν. Αναγνωστόπουλος
[ το ποίημα
του Χρήστου Ν. Αναγνωστόπουλου
« Ψάξαμε και μεις »
από την ποιητική του συλλογή
« Μάσκες », έκδ. περ.
«Καλειδοσκόπιο», Αθήνα, 1976 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.