Ρόης Παπαγγέλου
Roy Papangelou
«
Αγάλματα »
ποίημα,
1985
ποιητική συλλογή « Ψύξεις »
«
ΑΓΑΛΜΑΤΑ »
Κρατάνε την αυτοκυριαρχία τους
ότι και να συμβαίνει.
Η θαυμαστή αταραξία τους
τίποτα δεν προδίνει –
αν τους πονάει ο περίγυρος
η στάση των τριγύρω
το ξέσπασμα απάνω τους
αν δυσφορούν
αν θέλουν οτιδήποτε
ή αδιαφορούν.
Μά και να θέλανε να μιλήσουν
υποχωρώντας
θα λέγανε
κομπάζουνε
την προσοχή ζητάνε να τραβήξουν
καμώνονται
πως τάχα κάτι τους συμβαίνει
κάτι πολύ βαθύ
κάτι που μόνο στη σιωπή μπορούνε να
το αντέξουν.
Κι αφού άλλωστε
ήταν εύκολη – νομίζαν – η ακαμψία
της πέτρας
το ασυγκίνητο
με το πάθος της κρυφής πίκρας.
Γιατί ποιός
ποιός θα το πίστευε
πως έτρεχε αίμα μες το μάρμαρο ;
Ρόης Παπαγγέλου
[ το
ποίημα
του Ρόη Παπαγγέλου
« Αγάλματα
»
από την
ποιητική του συλλογή
« Ψύξεις
», Διογένης, Αθήνα, 1985 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.