Τίτος Πατρίκιος - "Σονέτο" - ποίημα, (1976) - δημοσίευση περ. "Ανακύκληση" (Αθήνα)

 

Τίτος Πατρίκιος

« Σονέτο »

ποίημα, 1976

ποιητική συλλογή « Ποιήματα 1948-1954 »

δημοσίευση περ. « Ανακύκληση »

 

 

 

 

 

                      « ΣΟΝΕΤΟ »

 

 

Λεπταίσθητοι δυό ποιητές, μελάγχολοι κι ωχροί

για βόλτες ασυγκράτητοι τραβούν στην παραλία

μά επιρρεπείς εξαίσια προς κάθε ατασθαλία,

στραμμένον έχουν συνεχώς το νου τους στο κεχρί,

 

ορμούν στου Ντάιμα αγέρωχοι κι αρπάζουν αγκαλιά

δυό φεγγαρίσια, ολόχρυσα, ποιητικά πεπόνια.

Ώ, που παντοτινή να τους σπιλώνει καταφρόνια

ολόκληρα τα τρών χωρίς ν’ αφήσουνε σταλιά.

 

Ενδίδοντας στου αμαρτωλού πάθους την ηδονή

το φίλο τους ξεχνούν και δεν του παν μιά φέτα κρύα

ενώ το ξέρουνε καλά πόσο κι αυτόν δονεί

 

η τολμηρή απόλαυση, του πεπονιού η λατρεία.

Αυτά δυό ποιητές προς συντεχνίτην οιονεί

εν έτει χίλια εννιακόσια πεντήκοντα και τρία.

 

 

                                                  Τίτος Πατρίκιος

 

 

[ το ποίημα

του Τίτου Πατρίκιου
« Σονέτο »

από την ποιητική του συλλογή (συγκεντρωτική έκδοση)

« Ποιήματα 1948-1954 », Θεμέλιο, Αθήνα, 1976 ]

 

[ η πηγή εγγραφής εδώ:

περ. « Ανακύκληση »,

Αθήνα,

Χρόνος Γ’, αριθμός 14, Μάρτιος-Απρίλιος 1988

(αφιέρωμα: Το Σονέτο / Σελίδες για το Σονέτο ) ]

 

 

                         ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 

 

 

 

 

 

 

                 poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "