Ρένα Καρθαίου
«
Ο θάνατος του ποιητή »
ποίημα,
1956
δημοσίευση
περ. « Νέα
Εστία »
«
Ο θάνατος του ποιητή »
Απάνω
σύννεφα και κάτω χιόνι,
στη
μέση το άπειρο που όλο παγώνει.
Κι’
ο ουρανός αγάλια κατεβαίνει
στη
γης, που τον προσμένει πεθαμένη.
Το
ανάερο της καταχνιάς σεντόνι,
το
τίποτα στο τίποτα διπλώνει.
Νεκρό
πέρα για πέρα το τοπίο
και
στο κορμί και στην ψυχή μας κρύο.
Η
ανάσα του Θανάτου τριγυρίζει
το
άσυλο του σπιτιού μας που όλο τρίζει.
Και
ξέρουμε ποιόν ήρθε για να πάρει.
Λευκός
εκείνος, στ’ άσπρο μαξιλάρι
προσμένει
ατάραχος. Σιγή, γαλήνη
το
τελευταίο τραγούδι του έχει γίνει.
Σαν
αλυσίδα μιά σιωπή μας δένει
κι’
ο πόνος τα κεφάλια μας βαραίνει.
Και
στο κορμί και στην ψυχή μας κρύο.
Νεκρό
πέρα για πέρα το τοπίο.
Ρένα Καρθαίου
[ το ποίημα
της Ρένας Καρθαίου
« Ο θάνατος του ποιητή »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Νέα
Εστία »
Τόμος 59 ος
Έτος Α’ – 1956
Τεύχος 690, Αθήναι, 1
Απριλίου 1956, σ. 433 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.