Μάρω Παπαπανάγου
«
Πέτα καρδιά μου, πέτα… »
ποίημα,
1945
δημοσίευση
περ. « Αυλαία
»
« ΠΕΤΑ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ,
ΠΕΤΑ… »
Πέτα ψυχή
μου πιό ψηλά και
πάντα πιό ψηλά
στων άστρων τα
παλάτια,
Πριν δεις πως όσα πίστεψες δεν είν' αληθινά
στ ’ αγαπημένα μάτια.
Πέτα με
της αγάπης σου
τ’ ολάνοιχτα φτερά
στων ουρανών τα
πλάτη,
Κ ’ ας σέρνει στα ταξείδια
σου όνειρο και
χαρά
του έρωτά
σου τ’
άτι.
Πέτα ψυχή μου πιό ψηλά και
πάντα πιό ψηλά
με τη χαρά
της πλάνης,
Μή
μάθεις πως δεν
σ’ αγαπά και πέσεις χαμηλά
. . .
και μου πεθάνεις.
ΜΑΡΩ ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΟΥ
[ το ποίημα
της Μάρως Παπαπανάγου
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Αυλαία
»
( διευθυντές: Κ.Δ. Στάμου, Αντρέας Σακαλής )
Αθήνα,
Χρόνος Α’, αριθ. 2, Νοέμβρης
1945, σ. 51 ]
( το πρωτότυπο σε
πολυτονικό )
Ηλεκτρονική δνση του
αντίστοιχου τεύχους
του περ. «Αυλαία»:
Τεύχος
2 (Νοέμβριος 1945) (26.63Mb)
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.