Διομήδης Βλάχος
«
Τρίτη πρωινή »
ποίημα,
1988
δημοσίευση
περ. « Ανακύκληση
»
« ΤΡΙΤΗ
ΠΡΩΙΝΗ »
Ξέρω
την πιο πικρή και αθέατη
ώρα
να ερμηνεύω
την
ώρα της σιγής που ρέει
από
τις ανοιγμένες φλέβες των ανέμων
του
ασυγκράτητου σφυγμού
όταν
ο αντίλαλος της θύμησης
ποτάμι
κόκκινο επιστρέφει
του
πέλεκυ και της ερπύστριας
σαν
χτυπημένος καίρια ο Λόγος
λίγο
πριν πέσει ακινητεί,
την
ώρα που ο κατανυκτικός εσπερινός
γονατίζει
ξαφνικά
και
γίνεται γυμνός ο τράχηλός μου
καθώς
το ξίφος της νυκτός φεγγοβολά
της
ανελέητης μοναξιάς
ψηλά
στο θόλο του ουρανού,
την
ώρα του βυθού των ποιητών
που
ενώ θανάσιμη επίκειται ομοβροντία
αυτοί
διαβαίνουν
την
πιο φριχτή και δύστοκη
την
τρίτη πρωινή της αναλήψεως.
Διομήδης Βλάχος
[ το ποίημα
του Διομήδη Βλάχου
« Τρίτη πρωινή »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Ανακύκληση »
Αθήνα,
Χρόνος Γ’, αριθμός 16,
Ιούλιος-Αύγουστος 1988, σ. 57 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.