Θ. Ευστρατιάδης - "Το βακχικό τραγούδι" - ποίημα, 1933 - δημοσίευση περ. "Νέα Ζωή" (Αθήνα)

 

Θ. Ευστρατιάδης

« Το βακχικό τραγούδι »

ποίημα, 1933

δημοσίευση περ. « Νέα Ζωή »

 

 

 

 

 

                 « Το βακχικό τραγούδι »

 

 

Κατέβηκα τα σκαλοπάτια
Και τη γιομάτη αράχνη
Ξεμανταλώνω θύρα.
Τ ’ ανθρώπινά μου μάτια
Δέ βλέπουνε^. κι’ ο νους μου ψάχνει
Βουβά και μοναχός στη γύρα.

Ένοιωσα κρύο αγέρι σαν πνευμάτων διάβα,
Μ’ ανάβοντας μιά δάδινη λαμπάδα
Ετράβηξα μεσ’ στα κελλάρια.
Φαντάζαν τα πυθάρια
Τιτάνες στην αράδα,
Κι’ όπως τριγύρω απ’ το γεννάρχη
Μαζεύεται όλη του η γεννιά,
Γύρ’ απ’ τον κάθε του κρασιού πατριάρχη
Αμέτρητα κι’ ολόγιομα τ’ ασκιά.
Και καρτεράνε κοκκινέλια, ρετσινάτα,
Μπρούσκα κρασιά, κρασιά κεχριμπαρένια
Και καρτεράνε τα μοσχάτα,
Κρασιά γλυκά και ρουμπινένια,
Την ώρα την πανώρια
Που μέσ’ απ’ τα κρουστάλλινα ποτήρια
Θα ξαπολύσουνε μεθύσια κι’ όργια
Και θα ξυπνήσουνε τραγούδια μύρια !
Τ’ ασκιά του Αιόλου
Γαλήνιο δροσαγέρι
Κλείνουνε μπρος στο βακχικό τ’ ασκέρι,
Που θ’ απλωθή με μιάς απάνω σ’ όλου
Του κόσμου τις μεριές,
Για να το χαιρετάνε νειοί και γέροι
Με φρενιασμένες πιά γιορτές !

Και κάτι σα να μ’ αλλαλιάζει,
Και με το μάτι ψάχνω :
Τ’απέραντο κελλάρι μοιάζει
Σα νάναι ηφαίστειου σπλάχνο
Και ’γώ, που από τον κόσμο ’ρχόμουν, όπου μήτε
Ονείρατα δεν έχεις και φαρμάκια θα χορτάσης
Είπα : κρυμμένες δύναμες της πλάσης
Στον κόσμο μας φανερωθήτε !
Οι φυλακές χαλάσματα !
Το βροντογέλοιο ξαναδώστε
Και διώχτε τα φαντάσματα
Και σώστε, σώστε, σώστε !

 

 

 

                                        Θ.  ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗΣ

 

 

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Θ. Ευστρατιάδη
« Το βακχικό τραγούδι »

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Νέα Ζωή »

Αθήνα,

Χρονιά Α’, αριθμός φύλλου 1, 15 Απριλίου 1933, σ. 45 ]

 

 

                               ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 

 

 

 

 

 

                 poeta greco Ignoto                                               

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "