Φώτος Γιοφύλλης - "Μυστικός Τύπος" - ποίημα, 1947 - δημοσίευση περ. "Νέοι Σταθμοί" (Αθήνα)

 

Φώτος Γιοφύλλης

« Μυστικός Τύπος »

ποίημα, 1947

δημοσίευση περ. « Νέοι Σταθμοί »

 

 

 

 

 

 

 

               « ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ »

 

Σ’ ώρα που με δοξάρι φιλντισένιο
δοκίμαζα των ιάμβων τη σαϊτιά
κ’ ένιωθα ν’ αναδεύει λουλουδένιο
κέφι στο πούσι που άπλων’ η σκλαβιά,
πλάι μες στη λέσχη τους, μεθοκοπούσαν
τα χτήνη με τις μπότες και κλωτσούσαν.

Ξάφνου σα μιά φτερούγα κρούει την πόρτα
Ανοίγω. Και μ’ ολόφλογη ματιά,
με τα μαλλιά απ τον άνεμον ολόρτα,
γεμάτο πίστη, θέληση, φωτιά,
το παιδί απ’ το ποδήλατο πηδάει
κ’ ελπίδα, τόλμη, λεβεντιά σκορπάει.

« Τον τύπο. Να μου δώσετε τον τύπο »
« Φίλε μου, θαν τον έχεις στη στιγμή » .
Βγήκα στον ανοιξιάτικο τον κήπο,
τράβηξα, με προφύλαξη, γραμμή,
μες από τις βραγιές τις φυτεμένες,
στις αγκινάρες, που ήταν φουντωμένες.

Οι συνωμότρες, που φυλλομανούσαν
αδιάφορες, αθώες περιστερές,
κρυμμένο στοργικά, πιστά κρατούσαν
το δέμα στις πλατειές τους φυλλωσιές
Τα χέρια μες στα φύλλα τους βουτάω,
τ' αρπάζω, τρέχω μέσα, του το πάω.

Γοργά, μπρος στο παιδί, με μιάς ανοίγω
« Ελλάδα » , « Ρίζο » , « Απελευθερωτή »
κι απέ με προσοχή ξανατυλίγω
το στράτσο και το βρώμικο χαρτί.
Δεν άργησεν εκείνο ναν τα πάρει.
Τα ρίχνει στο τσουβάλι με το στάρι.

Κάτ’ απ’ τη σέλλα το σακκί του δένει.
Κ' έτσι θα φύγει ο τύπος ο κρυφός
και, μες στην αγωνία, που όλα τα ψένει,
θα σκορπιστούν χαρές, ελπίδες, φως !
Πήδησε στο ποδήλατο τ' αγόρι
και πήρε δρόμο πέρα στ' ανηφόρι.

 

Με τσούζανε τα μάτια δακρυσμένα,
σαν είδα που χανόντανε μακριά
ποδήλατο και νιάτα ολανθισμένα,
μ’ ευθύνες φορτωμένα — τι βαρειά !—
κι ανάμεσα στα στάχια, που κουνιόνταν ,
και μπρος στους Γερμανούς, που γυμναζόνταν.

Σα χάθηκε και δεν τον έβλεπα άλλο,
τάχα τον πήρε σύγνεφο λαμπρό,
που φάνηκε σαν ένα φως μεγάλο
και ρόδα μάδησε στον ουρανό ;
Και σα να βγήκαν μύρια ουράνια τόξα,
που γιόμισαν το θόλο φως και δόξα !

Δεν πάει στον ουρανό. Πάει να σκορπίσει
τις θλίψες και να ρίξει τις δροσιές.
Πάει με τις νέες τις νίκες να φωτίσει
και να γλυκάνει αμέτρητες πληγές,
θυσιάζεται με μόνες του φροντίδες
ν’ ατσαλώσει καρδιές, να δώσει ελπίδες.

 

                                         ΦΩΤΟΣ ΓΙΟΦΥΛΛΗΣ

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Φώτου Γιοφύλλη

« Μυστικός Τύπος »

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Νέοι Σταθμοί »

 (διευθυντής: Γ.Μ. Πολιτάρχης, Σταύρος Τσακίρης)

Αθήνα,

Χρόνος Α’, τεύχος 5, 20 Μαρτίου 1947, σ. 41 ]

 

 

                  ( το πρωτότυπο σε μονοτονικό )

 

 

 

 

                 poeta greco Ignoto                                               

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "