Πέτρος Βαλχάλλας
«
Η κυρά Λένη »
ποίημα,
1929
δημοσίευση
περ. « Ελληνικά
Γράμματα »
« Η κυρά Λένη
»
Από τα χρόνια που είταν νειά
την ξέρανε την
κυρά Λένη
στη φτωχική της γειτονιά
που κάθε μέρα ξενοπλένει.
Έχει
κι΄αυτή μιάν ιστορία
συνηθισμένη θλιβερή
και σ’ όποιαν
βρή την λέει κυρία
αρχίζοντας « παν οι καιροί.
Πού’χα
και γω κ’ είμουνα κάτι
!
αλλά τ’ αντρός μου
το μεθύσι...
της γειτονειάς το
κακό μάτι...
— Μέρα καλή δε θα
γυρίσει—
Χρέη
στον ψωμά, χρέη στο χασάπη
τα δαχτυλίδια στο
σαράφη...
ξελόγιασε το γυό
η αγάπη…
Η κόρη απόμεινε
στο ράφι.
Κι’ ολημερίς
πλένω να
ζήσω
— ζωή κακιά
τυραγνισμένη
Στη σκάφη ομπρός θα
ξεφυχίσω . .»
— Η κυρά Λένη κλέει και
πλένει— .
ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΛΧΑΛΛΑΣ
[ το ποίημα
του Πέτρου Βαλχάλλα
« Η κυρά Λένη »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Ελληνικά
Γράμματα »
(διευθυντές: Κωστής Μπαστιάς, Β. Μαλατάκης)
Αθήνα,
Έτος Γ’, τόμος Ε’, αριθ. 48,
Σάββατον 18 Μαϊου 1929, σ. 52 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.