Παύλος Κριναίος
«
Καϋμέ που υψώθηκες »
ποίημα,
1945
δημοσίευση
περ. « Αυλαία
»
« ΚΑΫΜΕ
ΠΟΥ ΥΨΩΘΗΚΕΣ »
Καϋμέ που υψώθηκες
στ’ οδόφραγμα
κι’ έγινες θούριο του
Τυρταίου
κι’ άστραψε η φλόγα
σου, ολοκαύτωμα
κι’
όνειρο η
Χάρτα του Φεραίου.
Καϋμέ, που
εζώθηκες με
τ’ άρματα
και σ’ έπνιξε
τ’άκουρο γένι
άκου
η γιαγιά το
παραμύθι σου
πως
ξετυλίγει δακρισμένη.
Καϋμέ, που
επείνασες τ’ αντίδωρο
κι’
η δίψα εκόλλησε τ’
αχείλι
το
εικόνισμά σου στ'
άγιο τέμπλο μας
φωτάει του θρύλου το
καντήλι.
Καϋμέ, που
εβάδισες στο Θάνατο
με το σταυρό
του Μαρτυρίου
τα δάκρια
των Ελλήνων σου
ύψωσαν
τον
τύμβο του
Σκοπευτηρίου.
Καϋμέ,
τραγούδι κι’
αναστάλαγμα
ψαλμέ, κελάϊδημα και
τροπάρι
γράφει ο
λαός το μοιρολόϊ
σου
και το Εθνικό
σου Συναξάρι.
Καϋμέ, που
θράφηκες στην έρημο
μ’
αγκάθια, ακρίδες κι’
άγριο μέλι
θαρθεί ο Νυμφίος
στον Ιορδάνη σου
και θάρθουν,
οι λαοί
Αρχαγγέλοι.
Νανθίσει ρόδα η
στέρφα η έρημο
κ’ η πέτρα — θάμα — ναναβλύσει
και τον
ιδρώ να
πίνει ο
άνεμος
π’
αναρριπίζει η Ανατολή στην
Δύση.
Καϋμέ, κοιμήσου μέσ’ τον ίσκιο σου
— πικρό ’ναι τ'
Άδη τασφοδήλι—
Μ’
άκου !
Του Πάσχα, άκου,
ετοιμάζεται
το βροντερόηχο καριοφύλλι !
ΠΑΥΛΟΣ ΚΡΙΝΑΙΟΣ
[ το ποίημα
του Παύλου Κριναίου
« Καϋμέ που υψώθηκες »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Αυλαία »
( διευθυντής: Κ. Δ. Στάμου, Αντρέας Σακαλής )
Αθήνα,
Χρόνος
Α’, αριθ. 1, Οκτώβρης 1945, σ. 2 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό
)
Ηλεκτρονική δνση του
αντίστοιχου τεύχους
του περ. «Αυλαία»:
Τεύχος
1 (Οκτώβρης 1945) (23.93Mb)
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.