Αγγελική Σπουρλάκου-Ευσταθίου
« Υπάρχω…
»
ποίημα, 1992
ποιητική συλλογή « Ιεροτελεστία της Σιωπής »
« Υπάρχω…
»
Γεννιέμαι και πεθαίνω συνέχεια
σαν την ιδέα και σαν το μίασμα.
Δεν έχει σημασία η ηλικία μου,
αφού δεν προσδιορίζεται με το
χρόνο.
Υπήρξα πριν και θα υπάρχω μετά.
Η ζωή εξακολουθεί να είναι
το ίδιο πάντα σχολείο.
Η εμπειρία είναι ο αρχιτέκτων,
που οικοδομεί το μέλλον.
Το παρόν είναι η χοάνη της
υψικαμίνου,
όπου οι δυνατές θερμοκρασίες
δεν επιτρέπουν τη διατήρηση των
σχημάτων.
Περιφέρομαι σαν σημάδι
ανάμεσα στην απειλή των ορισμών,
που «ανεπαίσθητα» πλησιάζονται
χωρίς να δίνονται.
Αγγελική Σπουρλάκου-Ευσταθίου
[ το
ποίημα
της Αγγελικής Σπουρλάκου-Ευσταθίου
« Υπάρχω… »
από
την ποιητική της συλλογή
« Ιεροτελεστία της Σιωπής », Περγαμηνή, Αθήνα, 1992 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.