Ρώμος Φιλύρας
«
Φαληρικό δείλι »
ποίημα,
1916
δημοσίευση
περ. « Φύλλα
»
« Φαληρικό δείλι
»
Στον
γαληνόν, δειλινόν, μυρωμένον αέρα
η αντιλαλιά του
σημάντρου ηχάει στον αιθέρα.
…. …..
….. ….. ……
……. ……
…. …..
….. ….. ……
……. ……
Την κρεμαστή,
μαγική, φανταγμένη Καστέλλα
—που σα να γνέφουν οι
βίλλες της άπειρα «έλα»
και σα να μοιάζη τη
νύχτα τρανό μετερίζι,
σαν ένας πύργος, που
μόνος ο Κύριος ορίζει—
Το χιλιοχρώματο
δείλι ροδίζει και βάφει
και με χυτό τη
στολίζει, καθάριο χρυσάφι·
και στο δρομάκι, που
κάτω στην πόλι κυλάει,
σαν φωτισμένο
μετέωρο πάει το τραμβάϋ.
Μέσ’ τα νερά η
στερνή αναδεύει αχτίνα
και στο μισόσκοτο αρχίζουν νσ
πήχνουνε μπλάβα·
πέρα, μιά γάζα
τυλίζει την πάγκαλη Αθήνα,
που της Σελήνης
θριάμβινη λούζει η οχτάβα.
Αναφρικάνε τα
κύματα, φεύγουν οι γλάροι,
που το συνύχτερο
σύγκρυο κυκλώνει
και στα στερνόχυτα
φέγγη φτερώνει
των ηλιοπεταλουδιώνε
το σμάρι...
2 5 —2 — 1916
Ρ. Φιλύρας
[ το ποίημα
του Ρώμου Φιλύρα
« Φαληρικό δείλι »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Φύλλα »,
( διευθυντής; Θ. Έξαρχος )
Αθήναι, αριθ. 1, Μάρτιος 1916, σ. 30 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.