Kωνσταντίνος Λότρης
« Κοσμογονία »
ποίημα, 1967
« Κοσμογονία »
Αντίστροφα και πάλιν
άρχισε
ο χρόνος να κυλά…
Το σύμπαν έτσι στράφηκε
για να΄βρη την αρχή
του.
Ο άνθρωπος ξανάγινε
το ζώο που μουγκρίζει
κι’ ύστερα το ζώο
σύρθηκε
στη γη μας ερπετό.
Αργότερα στη θάλασσα
διαδοχικά χαθήκαν
διάφορα πρωτόζωα…
μέχρι το πρώτο κύτταρο…
Και τότες έσβυσε,
στη γέννα, η Ζωή!
Σε λίγο ο πλανήτης
πύρωσε
κι’ ενώθηκεν εκρηκτικά
με τον πατέρα του Ήλιο.
Κι’ ο Ήλιος πάλιν
έσμιξε
μ’ όλους τους Γαλαξίες.
Κι’ έτσι ενωμένο γίνηκε
σφαίρα μικρή το Σύμπαν
- παμμέγιστη –
π’ απέμεινεν ακίνητη
μέσα στο μαύρο Χάος.
Και καρτερούσε μιάν
αρχή.
Όμως δεν ερχόνταν η
αρχή!
Νόημα δεν είχεν η αρχή…
Κωνσταντίνος Λότρης
[ το ποίημα
του Κωνσταντίνου Λότρη
« Κοσμογονία »
από την ποιητική
συλλογή του
« Ποιήματα των ημερών
εκείνων », Αθήνα, 1967. ]
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.