Γιάννα Βέρα - " Ήτανε θέ μου " - ποίημα, 1945 - περ. "Καλλιτεχνική Ελλάδα" (Αθήνα)

 

Γιάννα Βέρα

« Ήτανε θέ μου »

ποίημα, 1945

 

 

 

 

      « ΗΤΑΝΕ ΘΕ ΜΟΥ »

 

Ήτανε θέ μου μιά φορά
(μάτια μαλλάκια χέρια αβρά)
ήτανε θέ μου μιά φορά
μιά δροσερή κοπέλλα

Κι είχε στα μάτια της τα δυό
όλο το γέλοιο των καρδιώ
κι είχε στα δυό της μάγουλα
τον ήλιο όταν εγέλα.

Ήτανε θέ μου έναν καιρό
ένα κορίτσι δροσερό
που κύτταγε κατάματα
κι άφοβα τους ανθρώπους

Κι έδινε αγάπη, κι έδινε
χάϊδι στ’ αχάϊδευτα παιδιά
κι έδινε ελπίδα κι έδινε
δροσιά στους στρατοκόπους.

Ήτανε θέ μου μιά φορά
(μάτια μαλλάκια χέρια αβρά)
ήτανε θέ μου μιά χαρά
στα νειάτα τα χρυσά μας

Πού είσουν αθάνατο νερό,
πού είσουν εκείνο τον καιρό,
πού είσουνα τάχα νά ’πινε,
νά ’μενε ανάμεσα μας ;

                       Γιάννα  Βέρα

 

[το ποίημα

της Γιάννας Βέρα

« Ήτανε θέ μου »

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Καλλιτεχνική Ελλάδα ».

Αθήνα,

(διευθυντής: Στράτης Μυριβήλης),

Τεύχος 4-5-6,

Απρίλης-Μάης-Γιούνης 1945, σ. 25]

 

 ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό ) 

                 poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "