Καλλιόπη Σκαρίμπα - "Φαντασία" - ποίημα, 1942 - περ. "Ευβοϊκά Γράμματα"

 

Καλλιόπη Σκαρίμπα

« Φαντασία »

ποίημα, 1942

 

 

   « Φαντασία »

 

Κάποιο σούρουπο αφήνοντας τούτη μάταιη πλάνη
θα σηκώσω την άγκουρα—έγια λέσα—έγια μόλα
το καράβι μου—Φάντασμα—ξέρει που θα με βγάνει
και τ’ άγέρα βαθύφωνη, τί θά παίζει μου η βιόλα

Και τί θάναι ! Καράβι πρωτοτάξειδο θάναι.
και τυφλή κυβερνήτισσα, θάμαι γώ στο τιμόνι
Φούσκα γάμπιες και άρμενα —σα βουή θα με πάνε,
με τις μαύρης σημαίας του το ανέμισμα μόνη.

Πού; Ποιός ξέρει! Οι λαχτάρες μου θα μου φαίνονται
αστείες·
και οι γήϊνοι ορίζοντες θα πηγαίνουν μου χώρια
Τί ωραία! θα φεύγουνε—νέφη εδώ—η πολιτείες
κι’ όλο αυτό θα μακραίνει απ’ του κόσμου τα όρια

Τότε ώ! τότε ένα σάλπισμα ναυτικό θα σημάνη
της δεινής μου πορείας ποθεινή συντελεία·
Τά...τά...τά  ‘ω! ένα σούρπο θάχω βγει απ’ την πλάνη
και θα κείμαι έτσι βέβαιη—δίχως μιά αμφιβολία.

 

                         ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΣΚΑΡΙΜΠΑ

 

 

[ το ποίημα

της Καλλιόπης Σκαρίμπα

« Φαντασία »

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Ευβοϊκά Γράμματα »,

Χαλκίς,

Έτος Α’, αριθμός φύλλου 1, Απρίλιος 1942, σ. 5 ]   

              poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "