Πέτρος Τέρης
«Μελαγχολία»
ποίημα, 1923
« ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ »
Στη γωνιά τραβηγμένος μονάχος...
— Στο σαλόνι η ορχήστρα σκορπά
αρμονίες, ο κόσμος γλεντά —
μένω, ξερός απόκοσμος βράχος.
Όλ’ αυτά μακριά από μέ
Ευθυμία ! Δέ με σιμώνεις,
Είμαι κρύος, νεκρός, για ιδέ
— νυχτοκόρακας, γκιώνης.
Τί κι’ αν τρίζει βραχνά το βιολί ;
Τί κι’ αν κλαίει θρηνώντας η λύρα;
Αφού λείπει η δικιά μου χορδή,
Της ζωής μου η μοίρα ;
Τί κι’ αν εύθυμοι όλοι γελάνε ;
Τί ακόμα αν γελάσω και γώ ;
— Αν θελήσω και γώ να χαρώ
Μιά φωνή θα φωνάξει « Ζητιάνε !»
Πέτρος Τέρης
[
το ποίημα
του
Πέτρου Τέρη
«Μελαγχολία»
δημοσιεύθηκε στο περ.
«Αργώ»,
Αλεξάνδρεια
Αιγύπτου,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.