Ευάγγελος Σουλτάνης
«Εις
Πρώην…»
ποίημα, 1935
« ΕΙΣ
ΠΡΩΗΝ … »
Είσαι το «Χθές» που σέβομαι
ως νεκρό.
Το «Σήμερα»
γεμάτο αδιαφορία.
Μιά
πρόσφατη και
μιά παληά ιστορία
που άρχισε μ’
έναν τόνο δροσερό
και πήρεν ένα
τέλος θλιβερό.
Είσαι η Χαρά που
μ’ έδωκε
πικρία,
Μένεις — μέσα στη
Μνήμη— εικόνα κρύα
που’χε το φώς της
πρώτο ζεστερό.
Είσαι στο σταυροδρόμι των παθών
ο δρόμος που
οδηγεί στο παρελθόν.
Στο πλούσιο φώς της
τωρινής χαράς μου.
μένεις μιά σκιά μικρή
της ερωτιάς μου,
Στο
δέντρο της ζωής μου
είσ’ ένας κλώνος
που άνθισε και μαράθηκεν
ο Πόνος.
Θεσσαλονίκη
1934
Ε. Σουλτάνης
[ το σονέττο
του Ευάγγελου Σουλτάνη
«Εις Πρώην…»
δημοσιεύθηκε στο περ.
«Θεσσαλικά Γράμματα»,
Λάρισα,
Έτος Α’, τεύχος 1, 1 Ιανουαρίου 1935, σ. 21]
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.