Αντώνης Σαμαράκης - "Εδώ είταν όνειρο..." - ποίημα, 1943

 

Αντώνης Σαμαράκης
«Εδώ είταν όνειρο»

ποίημα, 1943

 

 

 

     « ΕΔΩ ΕΙΤΑΝ ΟΝΕΙΡΟ… »

 

Εαρινό τραγούδι, κ’ η ψυχή μου
Με τον ίσκιο σου δένεται και πάει …

Καθώς φτεροζυγιάζεται στα χάη,
Μιά τουφεκιά! . . . Κι όμως ποτέ δεν είμουν.

Έτσι γενναίος κ’ έτσι έτοιμος για σένα,
Ζωή, Ζωή που σε πάτησαν χάμω,
Σαν ένα τριαντάφυλλο στην άμμο . . .
Σύγνεφα και πουλιά κυνηγημένα.

Με πίκρα την καρδιά μου θα μεθύσουν,
Και με τη μνήμη ενός χαμένου κήπου
Χωρίς λουλούδια . . . Ω Ζωή, Ζωή που
Εyέρασες και νέα ποτέ δεν είσουν.

Εαρινό τραγούδι, κ’ ή ψυχή μου
Με τον ίσκιο σου δένεται και πάει . . .
‘Α  λύπη φθινοπωρινή και πράοι
Θάνατοι, δέ θα φύγετε μαζί μου;

Ένα κορίτσι προσεύχεται κάνω.
Στα μάτια του μιά θάλασσα να πλέει,
Στα μάτια του αναδύονται οι μοιραίοι
Άγγελοι που θα μας ενώσουν. Νά το,

Στην άμμο χαραγμένο, εκεί, στην άμμο
τ’ όνομά του . . . Κ’ έτσι να φεύγει - άχ κρίμα,
Με τους ανέμους, όνειρο στο κύμα,
Κ’ έτσι να ταξιδέβει πέρα η Σάμο . . .

 

 

  Αντώνης Σαμαράκης

 

 

[ το ποίημα

του Αντώνη Σαμαράκη

«Εδώ είταν όνειρο…»       

δημοσιεύθηκε στο περ.

«Φιλολογική Κυριακή»,

Αθήνα,

Χρονιά Α’, αριθ. φύλλου 8, 21 του Νοέμβρη 1943, σ. 120]

 

(το πρωτότυπο ποίημα σε πολυτονικό)