Ρόης Παπαγγέλου (Roy Papangelou)
«
Ο Χορός »
ποίημα,
1974
ποιητική
συλλογή « Ρωγμές »
« Ο
ΧΟΡΟΣ »
Μη
το λες
πως ελπίδας παρήγορο χνάρι
και αγέρα δέ βρίσκεις πνοή
ν’ ακλουθήσεις.
Εντολές
για να βρεις το κρυφό το λυχνάρι
σούχε δώσει από γέννα η ζωή
για ν’ αγγίσεις,
τη
στιγμή
που γυρτός θ’ ακουμπάς στη μαγγούρα
και το άφευκτο τέλος μπροστά
θα χλευάζεις.
Μ’
αν λυγμοί
γιατι ο βάτος με τ’ άγρια μούρα
μιά ευωχία ακόμα χρωστά
με τρομάζεις.
Μη
λυγάς
αν ο Χάρος γυρίζει σιμά σου
και στερεύει της νιότης πηγές,
να θυμάσαι,
κυνηγάς
μια σκιά. Δεν νικάς. Ετοιμάσου
μη σε βρουν του θανάτου οι πληγές
να κοιμάσαι…
Τώρα
πια,
σαν στην πλώρη φουρτούνα ορτσάρει
μαστιγώνει την πρύμνα η βροχή
και σου κλέψει
τα
κουπιά,
τα χοντρά παλαμάρια ας πάρη
και σημαία ας γενεί η ψυχή
να χορέψει
ζωντανή,
σε χορό που με τ’ Άδη τη μάσκα
θα πεθάνει, με μιαν άγρια φωνή
που θ’ απλώνει
σαν
πανί
στου πελάου το κύμα, και λάσκα
τα σκοινιά θ’ αμολά μ’ ηδονή
στο τιμόνι.
Ρόης Παπαγγέλου
[ το ποίημα
του Ρόη Παπαγγέλου (Roy
Papangelou)
« Ο Χορός »
από την ποιητική του συλλογή
« Ρωγμές
», Αθήνα, 1974 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.