Χάρης Αλεξίου
«
Απογοήτευση »
ποίημα,
1932
«
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ »
Ώ, μή μου λές
πώς τάχα δείλιασα
μές στης ζωής μου τον αγώνα.
κι αν ενικήθηκα, δέ λύγισα
μπροστά στη
μοίρα μου το
γόνα.
Σταλιά, σταλιά μές στ’άγριο πάλεμα
χύθη το
αίμα μου στο χώμα
και
στις στεγνές νοιώθω τις σάρκες μου
τα
νύχια της μπηγμέν’ ακόμα.
Αρματωσιά μου : ελπίδες κι όνειρα
που
ήταν πουλιά κ’ είχαν σκορπίσει
—τ’άγριο
γεράκι σαν εχύμηξε—
κι ανέλπιδο μ’ έχουν αφήσει.
Πετάξανε κι αντάμα πήρανε
κάποια λαχτάρα, κάποιον πόθο
για
τη ζωή
μου που
μου απόμεινε....
και
την καρδιά μου άδεια τη
νοιώθω.
Και
καρτερώ με
πόνο ανείπωτο
να
ξαναρθούνε, Θεέ μου ! πάλι.
μά σκόρπια αυτά πετούν και
χάνουνται
—ξερόφυλλα
σ’ ανεμοζάλη.
Λιτόχωρο
ΧΑΡΗΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
[ το ποίημα
του Χάρη Αλεξίου
« Απογοήτευση »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Μακεδονικές
Ημέρες »
Θεσσαλονίκη,
Έτος Α’, τεύχος 3, Μάϊος 1932, σ. 97 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.