Γιώργος Θέμελης - "Ορχήστρα" - ποίημα, 1932 - περιοδικό "Μακεδονικές Ημέρες" (Θεσααλονίκη)

 

Γιώργος Θέμελης

« Ορχήστρα »

ποίημα, 1932

 

 

 

 

 

                  « ΟΡΧΗΣΤΡΑ »

 

Άκου τη μυριολάλητη κι ασώπαστη αρμονία !

 

Των μελισσών τα φλάουτα, τα πίφυρα των φύλλων
σουραύλια, κελαρύσματα στο βόγγο των δασώνε^.
βελάσματα, μουγκρίσματα κι αχούς από τρουκάνια,
νεροσυρμές και παφλασμούς, μές στα ηχερά φαράγγια^.
το αλαλητό απ το σκίρτημα των μανιακών Σατύρων^.
το άπαυστο μυριολάλητο βουητό της Πολιτείας^.
τα τούμπανα, τα βούκινα, τα κόρνα και τα σείστρα
στ’ ανέμου το φτερούγισμα, στο βούϊσμα της φουρτούνας!
Την αρμονία π’ αντιλαλεί η ορχήστρα, που ρυθμίζει
τον κύκλιο τον ατέλειωτο των άστρων και των Ήλιων!
Το βροντερόηχο αντίλαλο στους  απεράντους θόλους
ο Αρχάγγελος όντας φυσά στη σάλπιγγα του ολέθρου!

Άκου τη μυριολάλητη κι ασώπαστη αρμονία !

 

Ορχήστρα πολυφωνική, στη συναυλία
του μυστηρίου, που φτερώνει την ψυχή μου
πάρε με^. στα φτερά των ήχων η πνοή μου
να σβήση, ν’ αντηχήση αχός στην αρμονία...

 

Πολυόργανη βουή, ποιά ν’ η πηγή σου !
πού’θε η σονάτα ασώπαστη αναβρύζει !
απ το μελίσσι ως τ’ άστρα η μουσική σου
’πά στ’ άυλά της φτερά με τρικυμίζει

 

και πότε διονυσιακή βακχεία
τούμπανα, κρόταλα, πνευστά ταράζει,
και πότε μιά Απολλώνεια μελωδία
απ τις χορδές της λύρας γλυκοστάζει.

 

Ορχήστρα πολυφωνική, στη συμφωνία
του μυστηρίου, που φτερώνει την ψυχή μου
πάρε με^. στα φτερά των ήχων η πνοή μου
να σβήση, ν’ αντηχήση αχός στην αρμονία ...

 

 

                                               ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΜΕΛΗΣ

 

[ το ποίημα

του Γιώργου Θέμελη

« Ορχήστρα »

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Μακεδονικές Ημέρες »

Θεσσαλονίκη,

Έτος Α’, τεύχος 1, Μάρτιος 1932, σ. 5-6 ]

 

  ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )  

                 poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "