Γιώργος Μιχαλόπουλος
« Μπαλλάντα
του αποχαιρετισμού »
ποίημα, 1973
ποιητική συλλογή: « Ανάσταση »
«
ΜΠΑΛΛΑΝΤΑ ΤΟΥ
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ »
Είδα
πολιτείες στολισμένες με τα χρώματα της Ίριδας.
άκουσα
τραγούδια των πουλιών
των
λουλουδιών
του
αγέρα
των
λιμνών.
Στάθηκα
θεατής των σύννεφων,
σαν
τα χωρίζει η φωτεινή λάμα μιας αχτίδας,
άνοιξα
τα θυρόφυλλα των συγκινήσεών μου
και
στο στήθος μου νανούρισα
το
στερνό κλάμα της βροχής,
την
μυρωδάτη ηδονή της γης,
την
ανάσα του αγέρα, που ξεφεύγει
από
τα άϋλα στόματα των θροϊζόντων φύλλων.
Γεύτηκα
την πικρή γεύση ανώριμων πορτοκαλιών
τη
στυφή αίσθηση άγουρων σταφυλιών
το
μέλι σπάνιων καρπών.
Θαύμασα
τις πυρωμένες ανατολές και δύσεις
μ’
εκστασίασαν της χλωμής Σελήνης οι αυξομειώσεις
και
πέρασα γιορντάνι στο λαιμό μου
τα
αναρίθμητα κρυφομιλήματα των αστεριών.
Το
νερό που γαργαρίζει στις πηγές και κυλάει,
το
κύμα που αφρίζει και πισογυρνάει,
τη
φωτιά που σμιλεύει στο κενό της νύχτας,
τα
πύρινα ακροδάχτυλά της –
γνώρισα
αγάπησα
αποχαιρέτησα.
Μά
πιο πολύ αγάπησα το Μεταξοσκώληκα
που
την σάρκα των φύλλων την μετουσιώνει
και
τη σάρκα του μεταμορφώνει σε Ψυχή.
Τί
ν’ αποχαιρεήσεις πρώτο σαν φεύγης τόσο μακρυά ;
Τί
να πρωταγγίξης σαν ξέρης πως όλα
τ’
αφήνης για πάντα στη γη ;
Δεν
αποχαιρετάς τίποτα.
Δεν
αγγίζεις τίποτα.
Αποχαιρετάς
τον Άνθρωπο
κι
είναι σαν όλα ν’ αποχαιρετάς και να τ’ αγγίζης.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
[ το ποίημα
του Γιώργου Μιχαλόπουλου
« Μπαλλάντα του αποχαιρετισμού »
από την ποιητική του συλλογή
« Ανάσταση»,
εκδ. «Νώε», Πειραιεύς, 1973 ]
( το
πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.