Νίκος Βλάχος (Μαγουσιώτης) - "Το φείδι της ζήλειας" - ποίημα, 1965 - ποιητική συλλογή "Δροσοσταλίδες"

 

Νίκος Βλάχος (Μαγουσιώτης)

« Το φείδι της ζήλειας »

ποίημα, 1965

ποιητική συλλογή « Δροσοσταλίδες » 

 

 

 

 

 

                  « ΤΟ ΦΕΙΔΙ ΤΗΣ ΖΗΛΕΙΑΣ »

 

 

Ξανθιά, Μελαχροινή, κι οι δυο με κάλλη^.

αγάπησαν κι οι δυό τον ίδιο το λεβεντονιό^.

μίλησε στη μιά, γέλασε στη άλλη

με το χαμόγελο της νειότης το αγνό.

 

Από μικρές φίλες αχώριστες, όμως σαν φείδι,

η ζήλεια σύρθηκε στην άδολη κι αγνή

ψυχή της κόρης, και δίκοπο λεπίδι

στην καρδιά της. Ζήλεψε τη μελαχροινή.

 

Της λέει με ζήλεια: «Πάνε χαλάλι»

όλοι το λέγαν τάχα στο χωριό,

«τα νειάτα σου, το βιός κι όλα τα κάλλη^.

δεν είναι από σπίτι με νοικοκυριό».

 

Η άλλη ντράπηκε χαμήλωσε τα μάτια^.

«Δεν τον θέλω… κείνος με θέλει τώχ’ ειπεί»,

Τόμαθ’ ο νιός κι έγινε κομμάτια

η καρδιά του από πόνο και ντροπή.

 

Χωρίσαν… η Ξανθιά πήγε σε Μοναστήρι^.

τρελάθηκε απ’ τον πόνο ο Μοναχογυός.

Έγινε της ζήλειας το πικρό χατήρι

η άλλη, σ’ ελεημοσύνες σκόρπισε το βιός.

 

Ο νέος χάθηκε πέρασαν χρόνια…

αρρώστησε η μελαχροινή βαρυά.

Ετοιμοθάνατη η Ξανθιά ζητάει συμπόνια…

το κρίμα λέει σε μι’ άλλη καλογρηά.

 

Περασμένη άφωνη είναι η ώρα…

φτωχό το σπίτι, κρύο… σκοτεινό…

έξω παλεύει η παγωνιά τη μπόρα,

κι οι αστραπές βαθειά σχίζουν τον ουρανό.

 

Σαν σ’ όνειρο γλυκά να την φωνάζη

στον ύπνο άκουσε μιά γνώριμη φωνή…

τ’ αγαπημένου πού’χασε του νέου μοιάζει…

ή μήπως τάχα έτσι τη φέρνει η προσμονή ;

 

Νύχτα… άκουσε σαν πέρασμα τ’ αέρα

τ’ όνομά της… σηκώνεται… ανοίγει… παγωνιά,

μές στα κουρέλια του στεκότανε πιο πέρα

και την εφώναζ’ απ’ του δρόμου τη γωνιά.

 

Τους βρήκαν μές στο χιόνι αγκαλιασμένους,

στο παγερό της πόρτας κάτασπρο σκαλί.

Η καλογρηά παντέρημη στους μαυρισμένους

τοίχους ξεψυχά, στο έρημο κελλί.

 

Λένε, πως ακούνε τον αέρα να βογγά σαν πνέει

στον ίδιο τόπο την ίδια μέρα κάθε χρονιά,

και πως τα δάκρυα της καλογρηάς που κλαίει

φέρνουν βροχή κι ύστερα παγερό χιονιά.

 

 

                               Νίκος Κ. Βλάχος (Μαγουσιώτης) 

 

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Νίκου Κ. Βλάχου (Μαγουσιώτη)

« Το φείδι της ζήλειας »

από την ποιητική του συλλογή

« Δροσοσταλίδες », Αθήναι, 1965 ]     

 

 

                              ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )    

 

 

 

 

 

 

                 poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "