Γεώργιος Μαρκίδης
«
Πόνος σε φεγγαροβραδιά »
ποίημα,
1960
« ΠΟΝΟΣ ΣΕ ΦΕΓΓΑΡΟΒΡΑΔΙΑ »
Απόψε σε μιάν
έκσταση τα
νοιώθεις όλα νάναι,
κι’
απόψε κλειούν και
τ’ άψυχα
στα βάθη
τους ψυχή,
κι’
όλα, σεμνά κι’
ευγενικά και
πράα, ξαγρυπνάνε
σ’
αμίλητην ανάταση, σε
μύχια προσευχή.
Κι’ αυτός ο πόνος
γιόμισεν εράσμια καλωσύνη.
κυττώντας μας να
γέρνουμε στη
ρέμβη αγαλινά,
και, σάμπως ήσκιος των φτερών που
παν μες στη
γαλήνη,
γλυκαπαλά μας άγγιξε και διάβη αλαργινά.
Με
φεγγαρόφωτο, θαρρείς, ο πόνος
τώρα μοιάζει,
π’
αχνοκυλάει μειλίχιο κι’
αβρό και
στοργικό,
και μοιάζει εξομολόγηση δειλή κ’
ακροχαράζει
κομμένη, σιγομίλητη, γι’
αγάπης μυστικό.
Τώρα, σαν κάναν τα
φτερά του πόνου ν’
απλωθούνε,
τα
ξαναδίπλωνε με
μιάς μεταγνωμός κρυφός.
κι’
αν τ’
άπλωσε, δέ θέλησε οι
ψυχές να
πληγωθούνε
κι’
ευλαβικά τις χάϊδεψε στου
φεγγαριού το
φώς.
Μά κι’
όμως. Τώρα είν’
εύθιχτη κι’
αδύναμη η ψυχή
μας.
Γι’ αυτό κι’
ο πόνος — απαλό κι’
αν έμοιασε φιλί
κι’
αν σάμπως ήσκιος διάβηκε —
χωρίς να
θέλει, αλλοί
μας,
στο
διάβα του μας πλήγωσεν απόψε πιό πολύ.
Αλήθεια. Ο
πόνος άθελα
του κάνει, αχνοπερνώντας,
όλα να
κλαίνε πιότερο απόψε απ’
άκρη σ’
άκρη,
και
το χλωμό
φεγγαροφώς, απάνω μας κυλώντας,
σμίγει θλιβά το
δάκρυ του με
το δικό
μας δάκρυ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΜΑΡΚΙΔΗΣ
[ το ποίημα
του Γεωργίου Α. Μαρκίδη
« Πόνος σε φεγγαροβραδιά »
δημοσιεύθηκε στον ετήσιο
περιοδικό τόμο
« Φιλολογική
Κύπρος »
( Ε.Π.Ο.Κ.:Ελληνικός Πνευματικός Όμιλος
Κύπρου)
1960, σ.
11-12 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
[ Ο Γεώργιος Μαρκίδης
(1882-1970) ]
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.