Κ. Π. Μιχαηλίδης
« Αργώ »
ποίημα,
1954
« ΑΡΓΩ
»
Μές
το καμίνι τ’ άμετρο της μέρας,
που
η πύρη του άμμου σβιέται μές τη θάλασσα,
ποιό
καράβι γλύστρησε
στο
ατέρμονο ταξίδι;
Μές
του πελάου την άναρχη πνοή
π’
όλα σιγάνε,
και
μόνο ο ρόχτος του κυμάτου ακούγεται
που
σπάσει στην πρώρα,
ποιά
κορμιά ισόθεα στράφτουνε στον ήλιο !
Γαλάζια
ουράνια διάπλατα,
που
χαιρετάει τη μέρα σας ο Θεός,
βύθη
σκιερά της θάλασσας,
που ο θάνατος παραμονεύει πιο βαθύς απ’ το
σκοτάδι,
βουνά
γλαυκά που χάνεστε στο μάτι !
Ριγμένοι
στο κουπί
με
την ψυχήν ολάκερη,
σαν
ένα περιστέρι που φτεροκοπά,
και
με ρυθμό ασταμάτητο
κτυπάτε
τον αφρό !
Κορμιά
οργωμένα από το μόχτο,
λουσμένα
στον ιδρώτα,
που
ο πόνος είναι ανάπαψη για σας !
Τί
κι αν αφήνετε
μές
στον αφρό να σβήνουν πίσω σας οι αιώνες ;
Η
αρμύρα καίει τη φλέβα σας,
κ’
η όψη σας λάμπει πιότερο στον ήλιο,
και
τα κουπιά σας λάμνουν πιο γοργά !
Βουνά
ιερά,
νησιά
που σας φιλούνε τα νερά,
στοιχειά
π’ αναπηδάτε από το κύμα !
Πιο
γοργή από θαλασσοπούλι,
πιο
ελαφριά απ’ τον άνεμο,
φτερώνει
μές τις θάλασσες η Αργώ !
Απάνω
από τους τόπους και τους αιώνες,
μέσα
στης πλάσης τη σιγή,
χορεύει
μές το κύμα το σκαρί της,
κ’
η νιότη
σκυμμένη
στο κουπί,
μετριέται
με την άβυσσο,
διαβαίνει
την
άβυσσο με το άσειστο καράβι,
που
τήνε πάει στ’ ατέρμονο ταξίδι !
Κ.Π. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
[ το ποίημα
του Κ.Π. Μιχαηλίδη
« Αργώ »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Κυπριακά Γράμματα
»
( διευθυντής: Νίκος Ι. Κρανιδιώτης )
Λευκωσία,
Έτος ΙΘ’, αριθ. 223,
Ιανουάριος 1954, σ. 18 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.