Κώστας Μισαηλίδης
«
Σάρδεις »
ποίημα,
1916
δημοσίευση
περ. « Φύλλα
»
«
Σάρδεις »
Τίποτα δεν απόμεινε!...
Κι’ η στάχτη απ’ τη φωτιά
που η Αλήθεια απάνω
πέρασε βροντόφωνα μιά μέρα,
και το άρμα το
θριαμβικό που ξέσερνε αγριωπά
τα φρύδια τα χαμήλωνα στη
χώρα πέρα ως πέρα.
Τα τρόπαια της
Μαγνησιάς και τ’ αψηλά παλάτια,
κι’ ό,τι καμάρωνε η
καρδιά και θάμπωνε τα μάτια.
Και μοναχά σε μιά
αψηλή κορφή κυνηγημένη
της ερωτόπαθης καρδιάς
η θύμηση απομένει
κι’ υψώνεται αγριωπός
βωμός της Σάρκας, που τριγύρα
κάποιες παρθένες
στάλαξαν τα πιο ακριβά τους μύρα.
Σάρδεις, 1914.
Κώστας Μισαηλίδης
[ το ποίημα
του Κώστα Μισαηλίδη
« Σάρδεις »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Φύλλα
»
( διευθυντής: Θ. Έξαρχος )
Αθήναι, αριθ. 2, Απρίλιος 1916, σ. 76-77 ]
(
το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.