Γιάννης Χριστοδούλου ( Eloy Trouvere ) - "Τα δεκανίκια" - ποίημα, 1989 - ποιητική συλλογή "Σ' αφουγκράζομαι άνθρωπε"

 

Γιάννης Χριστοδούλου (Eloy Trouvere)

« Τα δεκανίκια »

ποίημα, 1989

ποιητική συλλογή « Σ’ αφουγκράζομαι άνθρωπε »

 

 

 

                « ΤΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ »

 

Κάθε βράδι πριν κοιμηθώ

ακούω ένα θόρυβο υπόκωφο και ρυθμικό.

Μην είν’ το κλάμα ενός νεκρού ;

Μην είν’ ο Ζέφυρος ή το που ρέει νερό ;

 

Τρέμοντας ακούω ’γω το θόρυβο όπου πεθαίνει.

Φοβάμαι, την αυγή με αγωνία την καλώ,

του σώματος την πτώση να φωτίσει.

Μ’ ορθάνοιχτα τα μάτια τον παραμονεύω.

 

Κι ακούω καθώς λάμπουνε τ’ αστέρια,

μονότονο θόρυβο δεκανικιών,

που κάνουνε τη γη να τρέμει.

 

Κραυγή απόγνωσης ενός ανθρώπου,

που με τα χέρια του κλωτσά, να εκδικηθεί,

καθώς να περπατήσει δεν μπορεί.

 

 

                          Γιάννης Χριστοδούλου

                          ( Eloy Trouvere )

 

 

[ το ποίημα

του Γιάννη Χριστοδούλου ( Eloy Trouvere )

   « Τα δεκανίκια »

από την ποιητική του συλλογή

 « Σ’ αφουγκράζομαι άνθρωπε », Αθήνα, 1989. ]

 

           ( το πρωτότυπο σε μονοτονικό )  

              poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "