Κώστας Σώκος
«
Ουτοπίες »
ποίημα,
1999
ποιητική
συλλογή « Πληγωμένα μίλια »
« ΟΥΤΟΠΙΕΣ
»
Απρόσιτη
κι απόμερη στο μπαρ.
Οι
σκέψεις σου καλά να ωριμάσουν.
Κι
εμέ μ’ ακολουθεί το άρωμά σου,
απ’
τη Μαρσίγια ως το Γιβραλτάρ.
Έρωτες
ξαναμπαίνουν στα σκαριά.
Μπροστά
μου γλάροι, κύματα κι’ αρμύρα.
Μια
καφετζού μου διάβασε τη μοίρα
κι
άρχισα να φοβάμαι τη στεριά!
Τα
σούρουπα, νεράιδα του γιαλού,
καθόσουν
ανυπόμονη στην μπίντα.
Οι
μέρες πλησιάσαν τις πενήντα.
Σε
λίγο θα σαλπάραμε γι’ αλλού.
Έβγαινα
να πατήσω στέρεα γη
και
σμίγαμε σαν έκλεινε τ’ αμπάρι.
Ανάσκελα
κοιτούσες το φεγγάρι,
την
κάθε νύχτα μέχρι την αυγή.
Τώρα
σ’ ένα πλατύ ωκεανό
προς
το Νοτιά, σ’ αντίθετη πορεία.
Ένα
ταξίδι έχω διορία
για
να ’ρθω με το Yes
ή με το No.
Με
τον καιρό κι’ σένα θα στο πουν.
Παράξενη
των ναυτικών η φάρα.
Αγνοί,
μα κουβαλούνε μια κατάρα.
Να
χάνουν κάθε τι που αγαπούν …
Κώστας Σώκος
[ το ποίημα
του Κώστα Σώκου
« Ουτοπίες »
από την ποιητική του συλλογή
« Πληγωμένα μίλια », Βασδέκης, Αθήνα, 1999 ]
( το πρωτότυπο σε μονοτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.