Σπύρος Ζαχαράτος - "Στη φεγγαρόσκαλα του αλαργινού" - ποίημα, 1997 - ποιητική συλλογή "Ανασκαφές"

 

Σπύρος Ζαχαράτος

« Στη φεγγαρόσκαλα του αλαργινού »
ποίημα, 1997

ποιητική συλλογή « Ανασκαφές »

 

 

 

 

    «  ΣΤΗ ΦΕΓΓΑΡΟΣΚΑΛΑ ΤΟΥ ΑΛΑΡΓΙΝΟΥ »

 

Ο ήλιος έδυσε στο πέτρινο λιμάνι

κι ο Ποσειδώνας των θυμών

στέκει^.

υπό την επήρεια οινοπνεύματος

ταξιδιώτης ονείρου

με του Αίνου τ’ άτια τα λευκά.

Υπνοβάτης στη φεγγαρόσκαλα του αλαργινού.

 

Απαριθμεί τετραγωνισμένους κύκλους

περασμένα μεγαλεία

και παγκόσμιες επαναστάσεις.

Λοιδορεί τον κρατούντα φόβο

που πλανιέται πάνω απ’ την πόλη

κι ευλογεί τα γένια του Φιντέλ.

 

Ω! της μέθης υπήκοοι

γι’ αυτό σας αγάπησα

όπως τα παιδιά, τη φύση και τ’ όνειρο

γιατί αντέχετε το κατενάτσιο της ζωής

και την αυτοκαταστροφή της ελπίδας.

Γιατί κόβετε δράμια τη στιγμή

και τη μοιράζετε στα νυχτοπούλια.

 

 

                               ΣΠΥΡΟΣ ΖΑΧΑΡΑΤΟΣ

 

 

 

[ το ποίημα

του Σπύρου Ζαχαράτου

  « Στη φεγγαρόσκαλα του αλαργινού »

από την ποιητική του συλλογή

 « Ανασκαφές », Αίνος, Αθήνα, 1997 ]

 

        ( το πρωτότυπο σε μονοτονικό )          

              poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "