Νικόλας Γαρμπής - "Μέδουσα" - ποίημα, 1988 - ποιητική συλλογή "Κεραία με κεραία"

 

Νικόλας Γαρμπής

« Μέδουσα »

ποίημα, 1988

ποιητική συλλογή « Κεραία με κεραία » 

 

 

 

 

                      « Μέδουσα »  

 

 

Όσο είναι αλήθεια ότι υποφέρω

πως ζω και ζέομαι και σε ψάχνω

τόσο σφιχτά τώρα θα σε κρατήσω

που σ’ έχω περιαδράξει και σε σφίγγω

και αμετάκλητα σ’ εκθέτω στο χαρτί.

 

Λιτός ρυθμός, απέριττος.

Εκατό γενιές σμιλεύαν τη μορφή σου

και τρεις χιλιάδες Άνοιξες τη βάφανε.

Μάτια ουρανός, χείλη οίνος κερασίτης,

κορμί Αφροδίτης – ας ήμουν πάντα νιος.

 

Μέδουσα ! Τιμωρείς όποιον σ’ αγγίξει

κι ύστερα ταλαντεύεσαι και πας, λικνιστικά.

Υφή και ανταύγειες αλλάζεις

κι εγώ που σ’ αγαπώ δε δύναμαι

στα ενδότερα της σκέψης σου να μπω.

 

 

 

                                        Νικόλας Γερασ. Γαρμπής

 

 

[ το ποίημα

του Νικόλα Γερασ. Γαρμπή

« Μέδουσα »

από την ποιητική του συλλογή

« Κεραία με κεραία », Αχαϊκές Εκδόσεις, Πάτρα, 1988 ]

 

 

 

                            ( το πρωτότυπο σε μονοτονικό )

 

 

 

 

                 poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "