Γιάννης Ντεγιάννης - "Ο Ύπατος" - ποίημα, 1978 - ποιητική συλλογή "Επιστροφή"

 

Γιάννης Ντεγιάννης

« Ο Ύπατος »

ποίημα, 1978

ποιητική συλλογή: « Επιστροφή »

 

 

 

                  « Ο Ύπατος »

 

 

Είναι καιρός, έχω απομείνει ο μόνος ύπατος στη χώρα,

Ο άλλος ύπατος για χάρη μου έχει αυτοκτονήσει,

Ολημερίς στο Κυβερνείο, μούδιασαν οι αισθήσεις,

Μέδουσες οι στοχασμοί κεντούν, πληγώνουν,

Μά τους ορίζουν οι θάλασσες, οι τρικυμίες,

Υπογράφω αράδα χαρτιά, δεν μπορώ πιά να διαβάζω,

Οι σύμβουλοί μου ανοίγουν τάφους, μιλούν για προμήθεια όπλων,

Η εταιρία Goldsmith and Son μεγάλες προμήθειες μου χρωστάει,

Σε συμβούλια ανάμεσα και σοφές γνώμες

Λαιμαργία κι ασέλγεια με σέρνουν, με στροβιλίζουν,

Φαντασιώσεις.

 

Πριν βασιλέψει ο ήλιος κατεβαίνω απ΄το Καπιτώλιο,

Φοράω στολή, κρεμάω ξίφος, αυτοπεποίθηση,

Ρίχνω στους ώμους μεγαλοπρέπεια, αλαζονεία,

Ραβδούχοι το θαυμασμό παραμερίζουν,

Προσκυνούν οι κόλακες, οι μισθοφόροι χειροκροτούνε,

Καπνίζουν αδιάφορα οι καταδότες,

Ο λαός καμαρώνει, συλλογιέται,

Ο ύπατος αγρυπνεί για μας,

Μας χαϊδεύουν όνειρα απαλά, νυφικά πέπλα.

 

 

 

                                       ΓΙΑΝΝΗΣ  ΝΤΕΓΙΑΝΝΗΣ  

 

 

 

[ το ποίημα

του Γιάννη Ντεγιάννη

 « Ο Ύπατος »

από την ποιητική του συλλογή

  « Επιστροφή », Εστία, Αθήνα, 1978 ]

 

  ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 ( οι δύο προηγηθείσες ποιητικές συλλογές του:

     « Κλεψύδρα », Δίφρος, Αθήνα, 1961,

     « Απόγευμα », Δίφρος, Αθήνα, 1963

   υπό το ψευδώνυμο: Γιάννης Μυράλης. )   

              poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "