Κατερίνα Θεοδωρακοπούλου - " Νάρκισσος " - ποίημα, 1977 - ποιητική συλλογή "Ποιήματα"

 

Κατερίνα Θεοδωρακοπούλου

« Νάρκισσος »

ποίημα, 1977

ποιητική συλλογή: « Ποιήματα »

 

 

 

 

                    « ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ »

                                                                   

Τον πέτρινο το βασιλιά αγάπησαν πολλές γυναίκες

σαν πήγε να καθρεφτιστή στο πέτρινο βουνό,

εκεί που στέκει ακίνητη η νεραϊδένια λίμνη.

Τον παγωμένο βασιλιά αγάπησαν πολλές νεράιδες

σαν πήγαν να καθρεφτιστούν στην παγωμένη λίμνη.

Γύρω τον έσφιγγαν τα πέτρινα βουνά σα στήθια

μή τύχη κι έρθη αναπνοή απ’ το βαθύ το δάσος^.

σαν σκοτεινοί πολεμιστές του λέγαν ιστορίες^. σαν τα σπαθιά

που στείλανε, μαστόροι σατανάδες.

Ελιές γλυκές και τρυφερές

μαζύ με χλόη δακρυσμένη,

του κρύβανε την όψη και δεν έβλεπες παρά

τα μάτια του να λάμπουνε γαλάζια σαν τον ουρανό,

μαύρα σαν κυπαρίσσια.

Τον πέτρινο τον βασιλιά αγάπησαν νερένιες

κόρες λύγισαν πήρανε κορμί γίναν πουλιά, γυναίκες,

φίδια

γιατί η γητειά του γαλανού που φτάνει

ως το μαύρο,

είναι θεά και σατανάς θάνατος και αγάπη

ήλιος μαζύ και πέλαγος, δάσος βαθύ και ύπνος.

Όμως ο βασιλιάς δεν μίλησε ποτέ

και η μάγισσα απ’ το πέλαγος έσκουξε

στις κοπέλλες:

γιατί μωρέ εσείς που η άνοιξη και τα νερά

και ο ήλιος και ο αέρας, σας πλάσανε σας

φτιάξανε, σας κάνανε ένα κύμα,

γιατί μωρέ βασίλισσες, πόρνες μαζύ και

σκλάβες, τη πέτρα προσκυνήσατε,

στην πέτρα γονατίσατε ;

 

 

 

                   ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

 

 

 

[ το ποίημα

της Κατερίνας Θεοδωρακοπούλου
 « Νάρκισσος »

από την ποιητική της συλλογή

  « Ποιήματα », Αθήνα, 1977 ]

 

    ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )