Δημήτρης Κυριάκης - "Ευρύαλος" - ποίημα, 1967 - ποιητική συλλογή "Προς Δωδώνην"

 

Δημήτρης Κυριάκης

« Ευρύαλος »

ποίημα, 1967

ποιητική συλλογή « Προς Δωδώνην »

 

 

 

 

 

                      « ΕΥΡΥΑΛΟΣ »

            

 

Όταν το πρωϊ,

στην αίθουσα ήταν,

του θρόνου

και με την Πηνελόπη

μίλαε,

για θέματα του Παλατιού

και τις ειδήσεις απ’ τον Τηλέμαχο,

αγγελιαφόρος ήλθε,

δρομαίος,

απ’ το λιμάνι του Φόρκυνος.

Κι’ αφού με σεβασμό χαιρέτησε,

μ’ εδαφιαία υπόκλιση,

είπε,

« πως πλοίο λαμπροστόλιστο,

ήλθε απ’ τη Χαονία

κι’ ένα αρχοντόπουλο,

ζήταε,

να δη το Βασιλέα !

Την αφεντιά Σου, Βασιλεύ » !

Και τ’ όνομά του ;

( Ρώτησε κείνος, μ’ ανησυχία ),

Ευρύαλος !

 

Θυμήθηκε τότε,

 ο Οδυσσέας,

πως, όταν πήγε στη Θεσπρωτία

κι’ απ’ την Έφυρα,

για τα βέλη Του,

φάρμακο πήρε, ανδροφόνο

κι’ έπειτα, τη Δωδώνη επεσκέφθη,

« Χρηστηρίων τινών ένεκα »

κι’ εξιλαστήρια θυσία να προσφέρη,

ως ώρισεν ο Τειρεσίας

και το Μαντείο ρώτησε,

« όφρα θεοίο,

εκ δρυός υψικόμοιο,

Διός Βουλήν επακούση,

όπως νοστήση Ιθάκης,

ες πίονα δήμον »,

μ’ απατηλές υποσχέσεις,

την Ευίππην, έφθειρε,

ο Πολυμήχανος,

την κόρη,

του φιλόξενου Τυρίμμα

κι’ έτσι κι’ άλλο γυιό,

απόκτησε,

τον Ευρύαλο !

 

« Και πώς φαίνεται ο νέος » ;

Ξαναρώτησε.

« Είν’ ευόφθαλμος, Βασιλεύ

και ωραίος την όψιν !

Από γένος φαίνεται, Βασιλικόν !

Όμοιος με τον Βασιλέα » !

 

« Κύριέ μου, πολυσέβαστε » !

Είπε, κλαίουσα, η Πηνελόπη,

« σκέψου,

 - έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα^. –

σκέψου, λέω, αγαπητέ μου,

τί ντροπή,

για τον Τηλέμαχο και μένα,

που πιστή κ’ υπόμονη,

τόσα χρόνια, το κηλίμι,

ύφαινα κα ξεϋφαινα,

καθώς Σένα πρόσμενα,

να έλθης απ’ την Τροία,

δοξασμένος κι’ έντιμος,

αν μάθη ο Λαός,

πως άπιστος γύρισες

και νόθο γυιό, απόχτησες,

             Σύ,

η δόξα της Ιθάκης » !   

 

Έτσι παρεπείσθη ο Οδυσσέας

και το γυιό του σκότωσε,

τον αθώο Ευρύαλο,

που Κείνον,

 - τον Πατέρα Του ! –

από τη Μάνα του ορκόδετος,

πασίχαρος και ανύποπτος,

να πρωτοδή, ξεκίνησε,

απ’ τη Χαονία !

 

Όμως δικαιοσύνη έγινε,

 - γιατ’ είναι η Θέμις πανδερκής ! –

αφού και Κείνον σκότωσε,

ο ωραίος Τηλέγονος,

ο άλλος γυιός Του,

                         εκ της Κίρκης,

σαν πήγε και Κείνος να τον δη,

                        Περήφανος,

Πλέριος αγάπη και περιέργεια !

 

 

 

                                ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠ. ΚΥΡΙΑΚΗΣ

 

 

[ το ποίημα

του Δημήτρη Απ. Κυριάκη

« Ευρύαλος »

από την ποιητική του συλλογή

« Προς Δωδώνην », Ιωάννινα, 1967 ]

 

 

 

                         ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )   

 

[ εδώ, ατυχώς, λόγω της υποχρεωτικής χρήσης του μονοτονικού, ελλείψει πολυτονικής γραμματοσειράς, δεν εμφαίνεται πλήρως η παράθεση των αρχαίων χωρίων που υπάρχουν στο ποίημα ]

 

 

 

 

 

 

                 poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "