Χάρης Σακελλαρίου
«
Δαλιδά »
ποίημα,
1964
ποιητική
συλλογή « Βήματα πάνω στην καμένη γη »
« ΔΑΛΙΔΑ
»
Ρόδο
του Ερμών, του Λίβανου χιόνι, μαγνάδι, θάμπος
κι
απ’ τα μαλλιά σου ανάμεσα τα πλούσια αναγερτά
γελούν
οι αβροί σου Απρίληδες, λαγγεύουν κι είναι σάμπως
η
Αστάρτη μές στα νιάτα σου όλη φέγγος να σκιρτά.
Δίπλα
σου, Φιλισταίϊσσα, πέφτει να ξαποστάσει
ο
ανθός της πολεμόχαρης φυλής σου και γλεντά.
Απ’
τη δροσιά σου κι ο Σαμψών ήπιε να ξεδιψάσει
κι
έγειρε στα πλοκάμια σου τα φονικά κοντά.
Ήμερο,
πράο κι άδολο αρνί στους κρίνους των χεριών σου
του
Ισραήλ τ’ αδάμαστο λιοντάρι σε τρυγά.
Τον
μέθυσες με τις γλυκιές τις αύρες των χαδιών σου
κι
όλη η θεϊκή του η δύναμη στους κόρφους σου λυγά.
Δεμένο
τον παράδωσες στα νύχια ασέλγων σκύλων.
Μά
τρέμε, αν άγρια βρυχηθεί σ’ απόγνωσης κραυγή:
«
Αποθανέτω μου η ψυχή μετά των αλλοφύλλων! »
κι
άμμος οι οχτροί του γκρεμιστούν στη φοβερή του οργή…
ΧΑΡΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ
[ το ποίημα
του Χάρη Σακελλαρίου
« Δαλιδά »
από την ποιητική του συλλογή
« Βήματα πάνω στην καμένη γη », Αθήνα, 1964 ]
( το
πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.