Γ. Λιάκος - "Αγωνία" - ποίημα, 1945 - δημοσίευση περ. "Ελεύθερα Γράμματα" (Αθήνα)

 Γ. Λιάκος

« Αγωνία »

ποίημα 1945

δημοσίευση περ. « Ελεύθερα Γράμματα »

 

 

 

 

                        « ΑΓΩΝΙΑ »

 

 

Κόκκινη, στα χρυσά τα στάχια ανάδει
της παπαρούνας η φωτιά, ιλαρή,
σα να μου λέει στη φλόγα της να ρίξω
να κάψω κάθε σκέψη μου πικρή.

Η θεία εικόνα πώς με βασανίζει
που τη χαρά της δέ βολεί να πω
και πάντα λείπει από την ποίησή της
κάτι σαν ό,τι πιό πολύ αγαπώ.

Ότι κι’ αν πεις πικρό είναι το τραγούδι
ενώ περνά στου ανθρώπου τη φωνή
και μόνο ένα λουλούδι, ανθεί τον ύμνο
και λέει προς του φωτός τη χαρμονή :

- Είμαι η ζωή, μεθώ απ’ τη δύναμή μου
που μήδε αρχή, ουδέ τέλος εννοεί.
Το λούλουδο είμαι που άνοιξε τα φύλλα
στον ήλιο - και τη ρίζα του αγνοεί.

Μόνο για φώς διψώ, και τίποτε άλλο.
Τόσο με σώνει αυτό το φώς που δεν
το σκέφτηκα ποτέ μου, τί να υπάρχει
έξω από μένα κι έξω απ’ το μηδέν.

Έτσι μιλάει κι όλο ανεβαίνει ακόμα
ο μίσχος του απ’ το χώμα προς το φώς
- μά εμένα η νύχτα σέρνει την ψυχή μου
κι’ είμαι του Κάϊν ο μαύρος αδερφός.

 

                                                  Γ.  ΛΙΑΚΟΣ

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Γ. Λιάκου

« Αγωνία »

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Ελεύθερα Γράμματα »

  (διευθυντής: Δημήτρης Φωτιάδης )

Αθήνα,

Έτος Α’, αριθ. 9, Σάββατο 7 Ιουλίου 1945, σ. 10 ]

 

 

                   ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 

Ηλεκτρονική δνση του αντίστοιχου τεύχους

του περ. «Ελεύθερα Γράμματα»:

                Τεύχος 9 (7 Ιουλίου 1945) (7.909Mb)

 

  

                 poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "