Χρήστος Βαλαβανίδης
«
Λουτρό »
ποίημα,
(γραφή: 1972)
ποιητική
συλλογή « Εικοσιοχτώ Ποιήματα »
«
Λουτρό »
Μεταλλική
φωνή μες στο σκοτάδι
το
ξυραφάκι πάλιωσε και κόβει
ματώνει
το λαιμό μου και προκόβει
η
φωνή μου τραγουδώντας στο σκοτάδι.
Ατσάλινη
φωνή, μαγνητισμένη
λυγίζει
μά δέ σπάει. Τη σκόνη
δέ
τη βλέπεις μέσα στο σεντόνι.
«Το
δέντρο δέ φωνάζει, περιμένει».
Σμίγω
τα λόγια αυτά και δεν ταιριάζουν
πέφτει,
γλιστράει στην τρύπα η φωνή μου.
ξεπλένω
με κολόνια την πληγή μου –
από
μακρυά ακούω να με φωνάζουν.
Να
δούμε πως θα βγω από δω μέσα
«μες
στο λουτρό έγια-μόλα, έγια-λέσα».
15-10-1972
Χρήστος Βαλαβανίδης
[ το ποίημα
του Χρήστου Βαλαβανίδη
« Λουτρό »
από την ποιητική του συλλογή
« Εικοσιοχτώ
Ποιήματα »,
Οι Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα, 1974
πηγή εγγραφής εδώ:
Νεώτερη Ελληνική Ποίηση
1965-1980, εισαγωγή: Αλέξης Ζήρας, εκδόσεις Γραφή, (Αλκαίου 9, Ιλίσια), Αθήνα, 1979
]
( το
πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.