Δημήτρης Χριστοδούλου -"Μετά το Ανακλητικό" (Μέρος Α') - απόσπασμα Ποιητικής Σύνθεσης - ποιητική συλλογή "Μετά το Ανακλητικό" (1960) - δημοσίευση περ. "Αξιός"

 

Δημήτρης Χριστοδούλου

« Μετά το Ανακλητικό » Μέρος Α’

ποίημα (απόσπασμα Ποιητικής Σύνθεσης)

ποιητική συλλογή 1960 « Μετά το ανακλητικό »

δημοσίευση 1960 περ. « Αξιός »

 

 

 

 

 

 

 

 

                   « ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΝΑΚΛΗΤΙΚΟ »

                                  (ΜΕΡΟΣ Α’)

 

 

 

Πόσο απέχει η φωνή απ' την πληγή
και πόσο
είναι ο θάνατος ρωγμή
τί είναι πιό βαθύ απ' την ουλή
και τί είναι
φόβος ;
Μέσα απ' τα μίλια τί είναι η προσταγή
τί είναι πέρα απ' την τομή
πέρα από την τελευταία σιωπή
τί είναι αυτό που περπατάει έξω
απ' αυτό που λέμε παρακμή
τί είναι τρόμος;
Οι ώρες που δικάζουν του ανέμου τη ροή
τί ;
Είναι η κνήμη μου σιγή
έτσι
είμαι ένα μόριο νύχτα
και φωνή ;
Τότε
υπάρχει πόρτα πουθενά
υπάρχει
μέσον
κορυφή
φωτιά
φωνή
υπάρχουν ;
Η μοίρα μου είναι έξω από κάθε υλακή
τί είναι αυτό που με φωνάζει από την άλλη όχθη
τούτη τη στιγμή
αιχμές υπάρχουν ;
Αυτό που παίρνει
πρόσωπο
φωνή
και
δέρμα
το
πικρό
κορμί
οπλές υπάρχουν ;
Αυτό λοιπόν ;
Από τη σάρκα
στη ρωγμή
απ' τη φωνή
στη
σιωπή ;
Έτσι
θα μείνω φύλλο στην
αρχαία νεροποντή
πικρό σημάδι
μέσα στη βροχή

ένα ρημάδι
από σπασμένους στίχους
και
φωνή ;
Κι αυτό που παίρνει το κορμί
και το εγείρει μέσα στη στιγμή ;
Δεν είναι κάτι ανάμεσα
ατσάλι
και
τομή
δεν είναι
χώμα
πόνος
δεν είναι γόος
και λυμένος
κεραυνός
δεν είναι η κίνηση κύμα
αρμός
το σώμα ρήγμα
μέσα απ' το αίμα πληρωμένος ποταμός
δεν είναι δρόμος ;
Πού να πατήσω ;
Φωτιά πλάϊ στο σίδερο
και πάνω
στη φωτιά
σιγή.
Βάριο πάνω στην παλιά
πληγή
κραυγή
και
νίτρο
και φωνή
κλαγγή μέσα απ' το μέταλλο
και πίσω
από το σίδερο
σιγή.

 

 

Αν θα περάσω μέσα από τη μίξη
θα το πώ ;
Αν γίνω μέταλλο
και λάσπη
και παλιός χαλκός
αν γίνω πόνος
και λυμένος
πυρετός
θα σου μιλήσω ;
Τί θα μου δώσει τη φωνή ;
Ο χρόνος ;
Αιθρία που γελάει και καιροφυλαχτεί
στιγμή που τέμνει

που γεννάει
και αναιρεί
που δένει
που φεύγει ρίγος
απ’ το φως
σ' άλλον χυμό
κι από κορμί
σε
σώμα
κι από στόμα
σ’ άλλον
πυρετό
σε γόο
τί ;
Τί είναι αυτό που ειδοποιεί
ρίχνοντας
χέρι
και πικρή θηλή
αυτό που οδηγεί στην άλλη φάση τη ζωή
τί ;
Λίθοι
κοράκια
στόματα
πικρά φυτά
πώς να το πώ ;
Πατρίδα έγινε η φωνή μου
και η γνάθος μου φωτιά.
Τί είναι ο στίχος ;
Η λέξη που κερδίζει τη φωτιά ;
Τί είμαστε όλοι εμείς
με το καμάκι στην πυρά ;
Ακούω το στόμα μου να τρίζει
κι οι λέξεις μου
φυτρώνουν μές στο στόμα
όγκοι
απρόσιτα φυτά.
Τί να σου πώ ;
Έτσι που τρέφω την ψυχή θυμό
και την πληρώνω
πυρετό

τί ;
Μπορεί
το πρόσωπά μας νάναι μήτρα
ο πόνος σου να είναι μόνον του θανάτου
ο νυγμός
πώς να φωνάξω ;
Ακούω τη νύχτα
πέρα απ' του κορμού μου τον σεισμό
πέρα
εκεί που δέ θα πάει
ποτέ
το πρόσωπο μου
μήτε
και της φωνής μου ο αλαλαγμός
εκεί.
Εκεί που δέ μιλάει για να σου πει
στο δρόμο που λυσσάει
εκεί που θα σου γίνει σάρκα η σιγή
εκεί που γίνεται ξανά το χώμα αίμα και φωνή
εκεί στην άκρη
εκεί που απλώνει το βραχίονα
πέρα απ' το φράχτη του σεισμού
μπορεί να είναι κάθε πόνος σου νερό.
Ποτάμι στη φωνή και μές στο αίμα ποταμός

χαλάζι από θαμμένον πυρετό της σάρκας μου η δομή
άλλη πηγή της λέξης σου η πληγή
νερό να είν' ο πόνος και το αίμα σου βροχή
μπορεί να είσαι όλος μιά θανάσιμη ροή
μέσα από κάθε όνειρο η πιο πικρή νεροποντή
μπορεί να μην υπήρξε τίποτα άλλο από νερό
νερό τα μάτια κι η αφή
νερό ο στίχος και η θλίψη σου βροχή
νερό ακόμα και το σίδερο που σπάει τη φωνή
πληγή
και δάκρυ.

 

 

 

 

                                        ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Δημήτρη Χριστοδούλου

(απόσπασμα από Ποιητική Σύνθεση)

« Μετά το ανακλητικό » ( Μέρος Α’ )

από την ποιητική του συλλογή

« Μετά το ανακλητικό », Αθήνα, (σ. 24), 1960

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Αξιός »

( εκδότες: Τέως Σαλαπασίδης – Νίκος Σκουτέρης )

( υπεύθυνοι Θεσσαλονίκης: Κλείτος Κύρου, Τάκης Βαρβιτσιώτης )

Θεσσαλονίκη – Αθήνα,

τεύχος 2, Μάρτιος-Απρίλιος 1960, σ. 14-15 ]

                       

 

                                 ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 

[ δες, επίσης, τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων του (Τόμος Α’):

Δημήτρης Χριστοδούλου «Ποιήματα (1954-1964)», συγκεντρωτική έκδοση στην οποία εμπεριέχονται 8 ποιητικές συλλογές του, ανάμεσά τους και η συλλογή «Μετά το ανακλητικό» (1960)

/ ενδεικτικά λήμμα στο ιστολόγιο:

       Μετρονόμος

      http://www.metronomos.gr/   ]

 

[ δες, επίσης, το:

 «ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΑΡΧΕΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ»
       https://www.diathens.gr/files/6/8/116/Christodoulou-archive.pdf   ]

 

 

 

                  

 

 

                 poeta greco Ignoto                                               

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "