Χρήστος Κουλούρης
«
Ανάμνηση »
ποίημα,
1962
ποιητική
συλλογή « Σκηνοθεσία του δειλινού »
« ΑΝΑΜΝΗΣΗ »
Είταν
ωραίο, όταν σκεφτώ,
πως
ήρθες απ’ το πέρασμα της μουσικής
στα
ξάρτια καραβιών,
που
μόλις άραζαν από πολύχρονο ταξίδι, τη φωνή σου
βροχή
πως την άκουσα κάτω απ’ τα δέντρα.
Είταν
ωραίο, όταν σκεφτώ,
όνειρο
το μαντήλι σου πως το πήραν οι άνεμοι
σημαία
των άστρων,
χαιρετισμό
στην ανυπόμονη καρδιά του Μάη,
πως
η γαλήνη αργούσε των κυμάτων από σένα.
Δεν
είχε δει τα σημάδια σου,
τ’
άστρο και την ανεμότρατα βαθιά στο πέλαγο.
Δεν
είχε φιλήσει την αυγή στο στήθος σου,
την
ικεσία στα μάτια και στα χέρια.
Νικημένη
δεν σ’ είχε δει μέσα στη νύχτα.
Στις
πορφυρές ανταύγειες
πόθος
γυμνός το αίμα σου ξύπνησε,
κοπάδι
γλάρων το φόρεμά σου ταξιδεύει
με
το μαϊστρο στην υδρόγειο.
Ούτε
που θυμάμαι πιά την άδολη μέρα
και
το φαιδρό παιχνίδι των ανέμων.
Νυχτερινή
διάρκεια η ώρα είναι της μοναξιάς.
Τον
οίστρο δεν ευνοούν άλλα ταξίδια,
λιμνάζει
στο σύννεφο και το δάκρυ η απαντοχή.
Η
ανάμνηση μόνο, άνθος βλασταίνει ωραίο
στης
παραλίας τον έρημο βράχο.
Χρήστος Ν. Κουλούρης
[ το ποίημα
του Χρήστου Ν. Κουλούρη
« Ανάμνηση »
από την ποιητική του συλλογή
« Σκηνοθεσία
του δειλινού »,
Το Ελληνικό Βιβλίο, Αθήνα, 1962 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.