Ρήγας Γκόλφης
«
Το δειλινό σιμώνει… »
ανέκδοτο
ποίημα, 1935
δημοσίευση
περ. « Αθήναι
»
« Το
δειλινό σιμώνει… »
Το
δειλινό σιμώνει…
Το
νοιώθω αργά, θολά.
Γέρνει
η ψυχή μου μόνη
μέσ’
σε όνειρα απαλά.
Πυκνά
τα πεύκα γύρα
Μουδιάζουν
στ’ άϋλο φως,
κ’
η νυχτερίδα μοίρα
φτεροκοπά.
Κρυφός
βαθιά
με σέρνει πόθος
και
ζήλος μυστικός.
(Το
ξέρω πόσο νόθος
ο
βίος και τραγικός.)
Γλυκειά
με σφίγγει δίψα
για
μόνο θησαυρό,
μες
στης ζωής τη λείψα
λίγη
χαρά να βρω.
Χαρά
που να τυλίγη
τον
πόνο σε ρυθμό,
κι’
όσο κι’ αν είναι λίγη
να
φτάνη στο βαθμό,
έτσι
που να θωρούμε
τον
κόσμο το μικρό,
με
όσο αγαθό μπορούμε
χαμόγελο
πικρό.
Ρήγας Γκόλφης
[ το ανέκδοτο ποίημα
του Ρήγα Γκόλφη
« Το δειλινό σιμώνει… »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Αθήναι
»
(μηνιαία εικονογραφημένη έκδοσις
της εφ. «Ελληνικόν Μέλλον»)
Τεύχος 8, Μάϊος 1935, σ. 48 ]
( το
πρωτότυπο σε πολυτονικό )
Ο Ρήγας Γκόλφης (1886-1957)
(φιλολογικό ψευδώνυμο του
Δημήτρη Π. Δημητριάδη)
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.