Βασίλης Ρώτας - "Νάρκη" - ποίημα, 1926 - δημοσίευση περ. "Τα Παρασκήνια" (Αθήναι)

 

Βασίλης Ρώτας

« Νάρκη »

ανέκδοτο ποίημα, 1926

δημοσίευση περ. « Τα Παρασκήνια »

 

 

 

 

 

                  « Νάρκη »

 

Ολάρμενο καράβι έχει σταθεί
στη μέση του πελάου και δέ σαλεύει,
Μαγεμμένο η Σελήνη το κρατεί
που χλωμή στ' ακρογιάλι έχει κατέβει,

Γητεύτρες που οι ενθύμησες, άχ βάϊ !
Λαχτάρες μέσα στ’ όνειρο που δένει,
Μιά λάμια στην κοιλιά που μας πατάει
Και τη ζωή μας ύπουλα βυζαίνει.

Ώ φύσα αγέρι,  ξύπνα τα νερά,
Βούϊζε σφύρα, στα ξάρτια, στα πανιά μας,
Να χορέψη της πλώρης η κυρά,
Να μουγκρίσει στα στήθεια μας η αντρειά μας.

Φύσα ν’ αφρίσει η θάλασσα, σωρός
το κύμα να χτυπήση στο πλευρό μας.
Να γίνει το γραμμένο καθενός
Μακάρι ας βρούμε εδώ και το χαμό μας.

 

 

( Α ν έ κ δ ο τ ο )

 

                                               Βασίλης Ρώτας

 

 

 

 

[ το (ανέκδοτο) ποίημα  

του Βασίλη Ρώτα

« Νάρκη »

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Τα Παρασκήνια »

   ( διευθυντής: Νίκος Παρασκευάς )

Αθήναι,

Έτος Γ’, τεύχος 1ον, 24 Ιανουαρίου 1926, σ. 10 ]

 

 

                     ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 

 

 

 

                 poeta greco Ignoto                                               

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "