Ελ. Κ. Σπυρίδης
«
Ζωή - κύμα »
ποίημα
δημοσίευση
1909 περ. « Κόσμος »
« ΖΩΗ - ΚΥΜΑ »
Κυλά το κύμα ! κι’
ασπροντυμένο
θαρρείς πως μοιάζει με νερά παρθένα
και σε παιγνίδα τρελλά δοσμένο
λες πλέκει ονείρατα ευτυχισμένα.
Σιμώνει ολόταχο στο περιγιάλι
κι’ ελπίδες φαίνεται πως χρυσοπλέκει
του ερωμένου του λες η αγκάλη
το περιμένει θερμή παρέκει.
Μά ξάφνου, ανάθεμα ! …
γίνεται μνήμα
ο βράχος πώτρεχε για να φιλήση
κι’ εκεί στα πόδια του το πλάνο κύμα
η Μοίρα του έγραψε να ξεψυχήση.
Δίνει το φίλημα κι’ απονεκρώνει…
η ωμορφάδα του,
χάνεται σβυέται…
κι’ ο βράχος άπονα το καμαρώνει
την τόση αγάπη του δεν συλλογιέται.
Να η ζωή μας ! … και
τα καλά της
’μοιάζουν’ τα ονείρατα πού’χε το κύμα.
όλες οι χάρες της και τα φιλιά της
φεύγουν ’σαν κύματα, σβύνουν στο μνήμα ! …
Καστελλόριζον
Ελ.
Κ. Σπυρίδης
[ Το
ποίημα
του Ελ. Κ. Σπυρίδη
« Ζωή-κύμα »
δημοσιεύθηκε
στο περ.
« Κόσμος »,
Σμύρνη,
Έτος Α΄, αριθ. 5, 15 Φεβρουαρίου 1909,
σ. 73. ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ
ΠΟΙΗΤΗΣ”
[ ανάρτηση 27 Ιουλίου 2022 :
Ελ. Κ. Σπυρίδης, «Ζωή-κύμα», ποίημα ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.